تیم ملی در فاصله صد و بیست روز تا جام جهانی، در بلاتکلیفی کامل به سر میبرد. آیا میتوان به این تیم امیدوار بود؟
فرارو؛ تا پیش از ۲۱ روز گذشته، مهمترین دغدغه در خصوص تیم ملی تدارکات ضعیف در راه جام جهانی بود. تیمی با کمترین بازیهای تدارکاتی که برنامه مشخصی در مسیر جامجهانی نداشت.
به گزارش فرارو، تیمی که طبق آمارها همیشه در برابر رقبای ضعیف آسیایی و تیمهای پایینتر از خودش در رنک فیفا برنده بوده و حرفی برای گفتن در برابر تیمهای بالاتر از خودش در این رنکینگ نداشته میتواند نتیجه تلخی در جام جهانی داشته باشد.
از سوی دیگر سومین حضور پیاپی در جام جهانی در سالهای اخیر موحب شده تا بسیاری انتظار داشته باشند که تیم ملی در این دوره از گروه خودش صعود کند. با این نگاه آیا تدارکات تیم ملی تا سه هفته قبل درخور این انتظار بود؟
چرا زمان تدارک تیم ملی را به این دو مقطع تقسیم میکنیم؟ چون تیم ملی در ۲۱ روز اخیر وضعیت اسفبارتری هم داشت. تیم ملی تقریبا مربی خود را از دست داده و در یک بالاتکلیفی عجیب به سر میبرد. آن هم برای تیمی که صد و بیست و چند روز دیگر باید در جام جهانی بازی کند.
برخی معتقدند که علت برکناری اسکوچیچ جلوگیری از شکستهای سنگین در جام جهانی بود. همگروهی ایران با آمریکا و انگلیس بازیهای تیم ملی در جام جهانی را برای ایرانیها حساستر هم کرده و با این سطح از حساسیت معلوم است که انتظار شکست سنگین برای تیم ملی برای بسیاری نگرانکننده است و به اقداماتی در این راه دست بزنند که برکناری اسکوچیچ هم یکی از آنهاست.
اما معلوم نیست چرا تصمیمگیران این مسیر در همینجا متوقف شدهاند. چه هدف تیم ملی، صعود از گروهش باشد و چه فرار از شکست سنگین، در مدت زمان کوتاه باقیمانده بیش از هرچیزی به کار بیشتر و سختتر نیاز دارند. حال آنکه تیم ملی تقریبا سه هفته است در بلاتکلیفی کامل به سر میبرد. با این وضعیت تصمیمگیری، آیا ماندن اسکوچیچ در تیم ملی منطقیتر نبود؟