فرارو- گفته می‌شود سودان مهم‌ترین منبع طلای آفریقا برای روسیه است، اما سودان تنها کشوری نیست که کرملین برای بهره برداری از معادن و ذخایر زیرزمینی آن را تحت نظر دارد.
به گزارش فرارو به نقل از دیلی تلگراف، روسیه طی چند سال گذشته صدها تن طلای غیر قانونی را از سودان به عنوان بخشی از تلاش‌های گسترده‌تر به منظور ایجاد «قلعه روسیه» و مقابله با احتمال افزایش تحریم‌های مرتبط با اوکراین قاچاق کرده است.
کرملین از سال ۲۰۱۰ میلادی مقدار طلای موجود در بانک مرکزی روسیه را بیش از چهار برابر افزایش داده و از طریق ترکیبی از واردات خارجی و ذخایر عظیم طلای داخلی به عنوان سومین تولیدکننده بزرگ فلز گرانبها در جهان شناخته می‌شود که از آن در ارتقای صنایع نظامی خود نیز استفاده کرده است. روسیه برای اولین بار در ژوئن ۲۰۲۰ میلادی میزان طلای بیش‌تری در مقایسه با دلار آمریکا در اختیار داشت و شمش بیش از ۲۳ درصد از کل ذخایر آن کشور را تشکیل می‌داد که تا ماه گذشته به ۶۳۰ میلیارد دلار افزایش یافته بود. در حالی که آمارهای رسمی حاکی از آن است که سودان به سختی صادرات طلا به روسیه را انجام می‌دهد یکی از مدیران بزرگ‌ترین شرکت‌های طلای سودانی به «دیلی تلگراف» گفت کرملین بزرگ‌ترین بازیگر خارجی در بخش عظیم معادن آن کشور است. او که نخواسته نامش فاش شود می‌افزاید: «روسیه عملیات زیادی در زمینه طلای سودان انجام داده و بخش اعظم این طلا از طریق هواپیماهای کوچک از فرودگاه‌های نظامی در سراسر سودان به روسیه قاچاق می‌شوند».
او معتقد است که سالانه حدود ۳۰ تن طلا از سودان به روسیه انتقال می‌یابد اگرچه سنجش مقیاس واقعی این عملیات غیرممکن است.
این منبع آگاه در حوزه معدن می‌گوید: «روسیه به دلیل ارتباط با» محمد حمدان داگالو «معروف به» همیتی" جنگ سالار سودانی که تبدیل به رهبر شبه نظامی شده است و سال گذشته پس از تسلط نظامیان به عنوان معاون رئیس جمهوری دوفاکتوی آن کشور انتخاب شد مجاز به انجام این کار شده است. همیتی اخیرا در حالی به مسکو سفر کرد که نیروهای روس در حال سرازیر شدن به مرز اوکراین بودند که خود نشانه دیگری از تقویت روابط دوجانبه بین دو کشور بود.
کارشناسان اشاره می‌کنند که گروه واگنر یک شرکت نظامی خصوصی که توسط «یوگنی پریگوژین» الیگارش مرتبط با کرملین اداره می‌شود نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) تحت رهبری همیتی را آموزش می‌دهد، یک سازمان شبه نظامی بزرگ که در کنار ارتش عادی سودان فعالیت می‌کند. این دو گروه به شدت مسلح برای تامین امنیت معادن طلای مهم شرکت‌های معدنی روسیه در سودان جایی که امنیت در مناطق دورافتاده آن ضعیف است با یکدیگر همکاری کرده اند.
«سیم تاک» یکی از بنیانگذاران Force Analysis یک شرکت مشاوره مستقر در بلژیک می‌گوید: «یکی از اقداماتی که در زمانی استقرار نیروهای واگنر در سودان مشاهده کردیم آن بود که این نیروها بر روی عملیات حفاظت از استخراج طلا متمرکز بودند».
شرکت‌های روس مانند M-Invest که یک شرکت تابعه محلی به نام Meroe Gold را در اختیار دارد پس از ملاقات «عمر البشیر» دیکتاتور سابق سودان با «ولادیمیر پوتین» در سال ۲۰۱۷ میلادی فعالیت در سودان را آغاز کرد. بشیر در جریان آن دیدار امتیاز استخراج معدن را به پوتین ارائه کرد و به او اجازه ساخت پایگاه دریایی در دریای سرخ را داد.
علیرغم اینکه M-Invest فعالیت‌های اصلی خود را «استخراج سنگ معدن و شن و ماسه فلزات گرانبها» معرفی کرده تحقیقی صورت گرفته توسط شبکه خبری «سی ان ان» نشان داد که آن شرکت یک کارزار انتشار اطلاعات جعلی و نادرست علیه انقلابیون در جریان قیام علیه بشیر در سال ۲۰۱۹ میلادی را سازماندهی کرده بود.
ایالات متحده در سال ۲۰۲۰ میلادی اعلام کرده بود که M-Invest متعلق به پریگوژین است و به عنوان پوششی برای گروه واگنر عمل می‌کند که در حال حاضر یک «کارزار آنلاین ضد انقلاب» را علیه موج دوم اعتراضات علیه برکناری دولت غیر نظامی توسط نظامیان که منجر به بی‌ثباتی در سودان شده را سازماندهی کرده است.
در طول آزمایش کوتاه دموکراتیک سودان جایی که دولت آن کشور سعی کرد روابط‌اش را با غرب پس از سال‌ها تحریم‌های فلج کننده بهبود بخشد روسیه تا حد زیادی از نزدیکی به رهبران غیر نظامی آن کشور اجتناب ورزید و در عوض با همیتی همکاری کرد که در ائتلاف انتقالی ناآرام بین ارتش و قوه مجریه قدرت را حفظ کرده بود. مشارکت M-Invest (به ظاهر یک شرکت صرفا معدنی) در جنگ سایبری هم چنین بازتاب دهنده استراتژی گسترده‌تر پوتین در آفریقا است جایی که نهادهای وابسته به روسیه مرزهای بین عملیات امنیتی خصوصی و استخراج منابع را از بین برده‌اند و اقدامات مختلفی را انجام می‌دهند. تاک می‌گوید اگرچه سودان احتمالا مهم‌ترین منبع طلای آفریقا برای روسیه است، اما تنها کشوری نیست که از سوی کرملین تحت نظر قرار گرفته است.
به حداقل رساندن تاثیر تحریم‌ها از طریق طلا موضوعی است که رویکرد روسیه در آفریقا را مشخص می‌سازد، زیرا ما شاهد موارد بسیار مشابهی در مالی، بورکینافاسو و جمهوری آفریقای مرکزی هستیم. پوتین به دنبال کشورهایی است که منابع طبیعی زیادی دارند تا به کرملین کمک کنند ذخایر خود را افزایش دهد.
