در این گزارش به برخی گوشیهای هوشمند اشاره میکنیم که به دلیل کیفیت نامناسب عنوان بدترین گوشیهای هوشمند را کسب کرده اند.
گوشیهای هوشمند اختراعات باورنکردنی هستند که زندگی روزمره مردم را در سراسر جهان تغییر داده اند. ما شاهد پذیرش گسترده آنها از شلوغترین خیابانها تا روستاهای دورافتاده و منزوی کوهستانی بوده ایم. آنها فرصتهایی را برای داشتن اطلاعات و ارتباطات باز کردهاند، به روشهایی که تا یک یا دو دهه قبل غیرقابل تصور بود و امروز بهعنوان بخشهای ضروری از زندگی روزمره دیده میشوند.
به گزارش slashgear، در حالی که برخی از تلفنهای همراه پیشرفته با تواناییها و ویژگیهای متعدد قبل از ظهور آیفون وجود داشتند، آیفون به طور گسترده به عنوان اولین گوشی هوشمند در نظر گرفته میشود. آیفون با عملکرد کامل صفحه نمایش لمسی، ادغام یک سیستم عامل کاملاً متمرکز بر اینترنت و توانایی اصلاح آن با افزودن و حذف نرم افزارها، که به عنوان برنامهها نیز شناخته میشوند، حداقل یک تحول بود.
از آن زمان به بعد ما با مدلهای مختلف گوشیهای هوشمند با اشکال و عملکردهای مختلف مواجه شدهایم که برخی از آنها موفقتر از بقیه هستند. در حالی که گوشیهای هوشمند مطمئناً زندگی ما را بهبود بخشیده است، برخی از این مدلها برای زندگی فاجعه بار بوده اند. از رابطهای وحشتناک گرفته تا کیفیت ساخت افتضاح. در اینجا به ده گوشی هوشمند بسیار ناقص و احمقانه اشاره میکنیم.
سامسونگ به طور کلی محصولات با کیفیتی تولید میکند. این شرکت اغلب سطح کیفیت و نوآوری را برای دستگاههای اندرویدی بالا میبرد و خط گلکسی مدل پرچمدار آن است. سری گلکسی نوت در زمانی عرضه شد که صفحه نمایشها به تدریج از اندازه استاندارد تعیین شده توسط آیفون اصلی یعنی حدود ۳.۵ اینچ بزرگ میشدند. اندازه غیرمعمول بزرگ آن برای مصرف کنندگان جذاب بود و در دسته جدیدی از دستگاههای تلفن همراه بزرگتر قرار میگرفت.
نوت فروش خوبی داشت و برای مدتی جزو پرفروشترین محصولات بود تا اینکه حدود سال ۲۰۱۶ گزارشهای گستردهای از بسیاری از منابع مبنی بر شعلهور شدن گوشیها منتشر شد. آتش به هیچ وجه قرار نیست ویژگی هیچ گوشی باشد. سامسونگ آنها را فراخواند و پول زیادی را از دست داد، اما آسیب وارد شد به نوت ۷ برای همیشه آن را به عنوان یک گوشی هوشمند بد معرفی خواهد کرد.
Galaxy fold کاری را انجام داد که غیرممکن به نظر میرسید، تا کردن یک صفحه نمایش از وسط. برای تحقق این امر، سامسونگ از پلاستیک استفاده کرد و از همان ابتدا مشکلاتی ایجاد کرد. هنگامی که افراد در مطبوعات شروع به جدا کردن لایه محافظ معمولی در دستگاههای جدید کردند، متوجه شدند که لایه بالایی صفحه را جدا میکنند. برخی دیگر واحدهای خود را با برآمدگیهای عجیب و غریب در امتداد درز یافتند و بیشتر خطوط سیاه و ضخیم را که از لولا به لولا میچرخند، کشف کردند.
شکستن مدلهای مطبوعاتی پیش از انتشار قبل از تاریخ عرضه رسمی، ظاهر خوبی برای سامسونگ نیست. لایه بالایی پلاستیکی صفحه نمایش تا حدودی سفت و سخت است، اما همچنان پلاستیکی است. خراشیدن یا بریدن آن نیاز به مقدار زیادی فشار ندارد. گوشی را با یک جسم کوچک و فشار دهید تا به راحتی صفحه شکننده را سوراخ کند. مزایای تلفن فوق العاده است، اما این مشکل و قیمت گزاف ورود، حدود ۲۰۰۰ دلار، ارزش آن را ندارد. بسیاری از دستگاههای بادوام و با مشخصات بالا با قیمت مناسبتر در دسترس هستند و به نظر میرسد Fold ارزش خرید را ندارد.
اپل یک انقلاب فناوری را با اولین آیفون آغاز کرد و قبلاً به دلیل ایجاد محصولات نوآورانه و با کیفیت شهرت زیادی پیدا کرده بود. دقیقاً به همین دلیل است که وقتی نتواند یکی از آنها را درست انجام دهد بسیار ناامید کنندهتر است. گزارشهای متعددی از خم شدن تلفن در حین نگهداری در جیب افراد یا تحت فشار متوسط ایجاد شد، و این موضوع زمانی تشدید شد که Unbox Therapy آن را برداشت و ویدیویی را بهطور خاص در مورد آزمایش تلفن با نتایج ناگوار تولید کرد. در حالی که تلفن همیشه خراب نمیشود، اما فشار متوسط در این مدل آیفون میتواند باعث شود که در مرکز قاب اطراف محل دکمههای صدا خمیده شود.
سرگرمیهای سه بعدی یکی از قدیمیترین نوآوریهای دوران مدرن است. شیفتگی سه بعدی در طول دههها با فیلمهای ترسناک سه بعدی و تلویزیونهای سه بعدی ناموفق ادامه داشت و در نهایت به گوشی موبایل HTC EVO ۳ D ختم شد. EVO در زمانی تولید شد که HTC در صدر بازیهای گوشیهای هوشمند قرار داشت، EVO آینده نگر، مبتکر و کاملاً بی فایده بود.
همه چیز با ادامه شیفتگی به سه بعدی و تلاش برای تبدیل آن به چیزی که مردم واقعاً میخواهند، آغاز شد. EVO دارای لنزهای دوتایی بود که به گونهای از هم جدا میشدند که میتوانستند تصاویر را برای انتقال به سه بعدی بگیرند. در زمان خود، سخت افزار این گوشی قابل مقایسه با سایر گوشیهای مشابه بود، اما هیچ چیز خارق العادهای نبود. طبق بررسی ما، گنجاندن دوربین سه بعدی به معنای عدم کیفیت تصویر معمولی بود.