بادی‌گارد‌هایی با کیف‌های ضدگلوله و تپانچه‌های پرقدرت، همگی شبیه به هم و تست‌کننده‌های غذا تنها برخی از راه‌هایی هستند که گزارش‌شده ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، از آن‌ها برای محافظت از خود در برابر قاتلان احتمالی و کودتاچیان استفاده می‌کند.
به گزارش ایسنا به نوشته نیویورک پست، تهدیدات احتمالی علیه پوتین ۶۹ ساله از روز پنجشنبه و پس از اظهارات لیندسی گراهام سناتور آمریکایی مورد توجه قرار گرفت.
او از اطرافیان پوتین خواست به دلیل حمله به اوکراین و برای جلوگیری از عواقب بیشتر برای روسیه، رئیس جمهوری روسیه را بکشند.
اما پوتین به‌عنوان یک مامور سابق ک گ ب KGB که از زمان به قدرت رسیدن در سال ۲۰۰۰ در قدرت بوده است، ظاهراً هم در مورد امنیت و هم سلامت خود وسواس دارد و به خوبی از خود در برابر قاتلان محافظت می‌کند. همان‌طور که ملاقات‌هایش نشان می‌دهد، او به هر قیمتی از احتمال ابتلا به کووید-۱۹ اجتناب می‌کند.
عکس‌های اخیر او را نشان می‌دهد که با رهبران جهان و حتی با مشاوران خود در دو طرف میز‌های بسیار طولانی ملاقات می‌کند تا حداقل ۲۰ فوت فاصله بین آن‌ها ایجاد شود.
به نوشته اکونومیست، محافظان پوتین - که خود را «تفنگدار» او می‌نامند - شامل یک واحد ویژه در سرویس حفاظت فدرال روسیه یا FSO هستند که ریشه آن به سال ۱۸۸۱ بازمی‌گردد. زمانی که تزار الکساندر سوم پس از ترور پدرش با پرتاب بمب، خود را در حلقه نگهبانان محافظت کرد.
بسیاری از آنچه در مورد سرویس امنیتی ریاست جمهوری فاش شده است، از وب‌سایت بیوند راشا Beyond Russia که توسط تلویزیون نووستی اداره می‌شود، آمده است. یک عملیات با بودجه دولتی که بر شبکه تبلیغاتی درگیر آر-تی نیز نظارت دارد.
این وب‌سایت می‌نویسد محافظان پوتین برای ویژگی‌هایی از جمله «روان‌شناسی عملیاتی»، استقامت بدنی و توانایی مقاومت در برابر سرما و عدم تعریق در گرما انتخاب شده‌اند.
بر اساس گزارش‌ها، کیف‌های مخصوصی برای محافظت از پوتین و حمل تپانچه‌های ۹ میلی‌متری SR-۱ Vektor ساخت روسیه که پر از گلوله‌های ساچمه‌ای است، ساخته شده‌اند.
به نوشته ایندیپندنت، قبل از سفر پوتین، تیم‌های پیشرفته ماه‌ها پیش از موعد مقصد او را شناسایی می‌کنند و بررسی می‌کنند که مردم احتمالاً چه واکنشی نشان خواهند داد و حتی تحقیق می‌شود که آیا منطقه تحت تأثیر آب‌وهوای بد یا بلایای طبیعی قرار می‌گیرد یا خیر. هر جا که او قرار است بماند، بازرسی می‌شود، دستگاه‌های پارازیت برای جلوگیری از انفجار از راه دور بمب‌ها نصب می‌شوند و تکنسین‌ها نظارت الکترونیکی بر تلفن‌های همراه و سایر دستگاه‌ها در منطقه انجام می‌دهند.
پوتین در جاده در میان کاروانی از وانت‌های زرهی سنگین، سوار خودرویی می‌شود که حامل اپراتور‌های ویژه نظامی مجهز به AK-۴۷، نارنجک‌انداز ضدتانک و موشک‌های ضد هوایی قابل‌حمل است. هنگامی‌که او در ملاء عام بیرون می‌آید، چهار حلقه امنیتی او را احاطه کرده‌اند که از محافظان شخصی‌اش شروع می‌شود، تعداد دیگری هم در میان جمعیت پنهان شده‌اند و تک تیرانداز‌ها روی پشت‌بام‌های اطراف نشسته‌اند.
در سال ۲۰۱۸، لحظه‌ای که کانر مک گرگور، رزمی‌کار معروف دست خود را دور شانه‌های پوتین انداخت، از تلویزیون پخش شد. ویدئویی که در یوتیوب منتشرشده نشان می‌دهد که یک مرد به او اشاره می‌کند که بایستد. همین باعث شد این ورزشکار به‌سرعت بازوی خود را بردارد و دست‌هایش را با خجالت روی هم جمع کند.
گروه محافظت پوتین همچنین دارای اختیارات گسترده‌ای ازجمله شنود الکترونیکی، باز کردن نامه، بازرسی خانه‌ها، توقیف وسایل نقلیه و بازداشت و بازجویی از مظنونان برای انجام عملیات و تحقیقات خود است.
بنا بر گزارش‌ها محافظان پوتین باید پس از ۳۵ سالگی جایگزین شوند، اما آن‌ها می‌توانند پاداش خود را با پست‌هایی جدید به‌عنوان فرمانداران منطقه، وزرای فدرال، فرماندهان سرویس‌های ویژه و مدیران دفتر ریاست جمهوری دریافت کنند.
افشاگری سال ۲۰۱۸ روزنامه مستقل روسیه نووایا گازتا و گزارش پروژه جنایات سازمان یافته و فساد نشان داد که چگونه یک کارخانه مرغداری غول پیکر متعلق به دوران شوروی در خارج از مسکو تصاحب شد و زمین ارزشمند آن بین افسران عالی‌رتبه در FSO و نیرو‌های امنیت ریاست جمهوری تقسیم شد. بر اساس این گزارش، در میان افرادی که از این کلاه‌برداری سود بردند، سه محافظ سابق پوتین بودند که در طی یک سفر رسمی به هلسینکی فنلاند در سال ۱۹۹۹ در کنار او حضور داشتند.
در سال ۲۰۱۶، راشا بیوند در گزارشی به شایعات طولانی مدت در مورد استفاده از یک «بدل» برای ولادیمیر پوتین در برخی مواقع اشاره کرد.
به گفته بنیان‌گذار یک سازمان آشپزی «Club des Chefs des Chefs» که اعضای آن برای سران کشور‌ها و پادشاهان سراسر جهان آشپزی می‌کنند، پوتین همچنین پیش از هر وعده غذایی که برایش سرو می‌کنند یک نفر را مسئول امتحان آن می‌کند تا مطمئن شود که مسموم نشده است. ژیل براگارد در سال ۲۰۱۲ به تلگراف گفت: «تست کننده‌های غذا هنوز وجود دارند، اما فقط در کرملین، جایی که یک پزشک همه غذا‌ها را با سرآشپز چک می‌کند.»
