فرارو- "ولادیمیر پوتین" بیش از دو دهه است که قدرت را در روسیه در دست دارد. بسیاری برای او به دلیل آن کشور روسیه را پس از فروپاشی فاجعه بار اتحاد جماهیر شوروی بار دیگر سامان داد و سرپا ساخت اعتبار قائل هستند. علیرغم آن که حامیان پوتین برای او اعتبار قائل هستند چرا که روسیه را دوباره تبدیل به کشوری بزرگ ساخت، مخالفان اش به سرکوب مخالفان و معترضان سیاسی در روسیه و زندانی کردن افرادی، چون "الکسی ناوالنی" و دیگر منتقدان به دستور پوتین اشاره کرده و او را مورد انتقاد قرار می‌دهند.
به گزارش فرارو، در میان دستاورد‌های مورد مناقشه پوتین، مبارزه او با الیگارش‌های بسیار ثروتمند آن کشور به عنوان یک مورد منحصر به فرد یاد می‌شود. به گفته برخی از کارشناسان مشهور، در حالی که فساد هنوز مشکلی جدی در سراسر روسیه است دولت آن کشور به دلیل سرکوب کردن الیگارش‌ها دیگر تحت کنترل آنان نیست. کارزار سرکوب تحت هدایت پوتین از سوی برخی از همکاران‌اش در جامعه امنیتی روسیه که او در گذشته برای آن کار می‌کرد و هم چنین سایر مجریان بوروکراسی قدرتمند دولتی مورد حمایت قرار گرفته است.
در حالی که پوتین اکنون در اوج قدرت خود به عنوان رئیس جمهوری روسیه قرار دارد مدت هاست که توسط برخی از مقام‌ها محاصره شده که بخشی از گروه معروف تحت عنوان "سن پترزبورگی"ها نیستند. گروهی که در روسیه با عنوان "سیلوویکی"ها شناخته می‌شوند که واژه‌ای برای استفاده درباره نهاد‌های امنیتی ضد غربی یا دولت عمیق و موازی در روسیه است.
بیایید با این افراد کلیدی که از آنان تحت عنوان "مردان پوتین" یاد می‌شود بیشتر آشنا شویم:
"سرگئی لاوروف" وزیر امور خارجه روسیه از سال ۲۰۰۴ میلادی بر سر کار بوده است. "سرگئی شویگو"، وزیر دفاع و "والری گراسیموف"، ژنرال ارشد کشور از سال ۲۰۱۲ میلادی در مناصب شان باقی مانده اند. این موضوع در مورد "دیمیتری پسکوف" سخنگوی کرملین نیز صدق می‌کند که از سال ۲۰۰۰ میلادی در سرویس مطبوعاتی پوتین حضور داشته است.
لاوروف طولانی‌ترین زمان تصدی مقام وزیر خارجه در جهان (برای یک فرد در قید حیات) را برعهده داشته و از سال ۲۰۰۴ میلادی بدون وقفه در منصب خود بوده است. طولانی‌ترین دوره وزارت خارجه در جهان متعلق به شاهزاده "سعود الفیصل" وزیر خارجه اسبق عربستان سعودی بوده که به مدت ۴۰ سال این سمت را برعهده داشت.
لاوروف بدون شک به پوتین وفادار است با این حال، مهارت‌های لازم را نیز برای ادامه باقی ماندن در مقام اش دارا بوده است. لاوروف علاوه بر زبان روسی، دست کم به چهار زبان از جمله سینهالی یکی از زبان‌های اصلی مورد استفاده در سریلانکا، دیوهی زبان رسمی مالدیو، انگلیسی و فرانسوی صحبت می‌کند.
لاوروف ۷۲ ساله علیرغم داشتن پدری ارمنی تبار و اهل تفلیس پایتخت گرجستان، هرگز نشان نداده که به زبان بومی خانوادگی اش صحبت می‌کند. جالب اینجاست که او کماکان ترجیح داده از نام خانوادگی مادر روس اش "لاوروا" به جای نام خانوادگی پدرش "کلانتریان" استفاده کند. لاوروف قبل از آن که وزیر امور خارجه شود از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۴ میلادی به عنوان سفیر دائم روسیه در سازمان ملل نیز خدمت کرده بود که یکی از مناصب مورد علاقه برای هر دیپلماتی است. در حالی که برخی معتقدند او بخشی از حلقه داخلی پوتین نیست و اصرار دارد که به عنوان یک کارمند دولتی در کشور باقی بماند برخی دیگر معتقدند که او قطعا بخشی از برنامه ریزی قاطعانه سیاست خارجی رئیس جمهور روسیه و هم چنین هدایت آن از سوریه تا اوکراین است.
یکی دیگر از مقامات بلند پایه دوره ریاست جمهوری پوتین نیز نام "سرگئی" را دارد. شویگو که طبق برخی منابع او را یک کارمند دولتی بی طرف‌تر در مقایسه با اعضای جمع سیلوویکی قلمداد می‌کنند در دهه گذشته وزیر دفاع این کشور بوده است.
مانند لاوروف، شویگو نیز دارای پیشینه‌های متنوعی است با پدری ترک تبار از جامعه تووان جمهوری تووا منطقه‌ای خودمختار در روسیه و مادری روس تبار که متولد اوکراین بوده است که در سیاست‌های منطقه‌ای در جمهوری بومی خود شرکت داشت. مانند لاوروف، پدر ترک تبار شویگو نیز نام خانوادگی او را روسی انتخاب کرد تا وی را با فرهنگ روسی و جامعه روسیه تطبیق دهد.
او پیش از تصدی پست دفاعی خود، در فاصله سال‌های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۲ میلادی وزیر شرایط اضطراری بود. هم چنین، در دهه ۲۰۰۰ میلادی، او پست مهمی را به عنوان رهبر روسیه متحد بزرگترین حزب سیاسی کشور که از رهبری پوتین حمایت می‌کند را برعهده داشت.
به نظر می‌رسد پوتین و شویگو هر دو دوستان صمیمی یکدیگر هستند چرا که در برهه‌های زمانی مختلف، شویگو به پوتین ملحق شد تا تعطیلات را با هم بگذرانند. آنان زمانی را با یکدیگر در حومه سیبری گذرانده بودند منطقه‌ای که خانواده پدری شویگو از آنجا آمده بودند. شویگو نیز مانند لاوروف به چندین زبان از جمله انگلیسی، ژاپنی، چینی ماندارین و ترکی صحبت می‌کند.
او یکی از قدرتمندترین افراد در حلقه پوتین است. گراسیموف رئیس کنونی ستاد مشترک نیرو‌های مسلح فدراسیون روسیه و معاون اول وزیر دفاع است. او نیز مانند شویگو از سال ۲۰۱۲ میلادی در مقام خود قرار داشته است. هم چنین، او شباهت‌هایی با شویگو دارد از جمله تولد در کازان، شهری با اکثریت جمعیت ترک در جمهوری تاتارستان در روسیه. با این وجود، مشخص نیست که آیا او دارای اصل و نسب ترک است یا خیر. در حالی که گراسیموف ظاهر یک مرد بی ادعا را دارد بسیاری از مفسران غربی معتقدند که او خالق "دکترین گراسیموف" است رویکردی نظامی مبتنی بر جنگ ترکیبی مدرن، که در آن توانایی نظامی به طور استراتژیک با دیپلماسی، روانی، فناوری، اقتصادی و ارتباطات ترکیب شده است.
با این وجود، خالق این اصطلاح "مارک گالیوتی" تحلیلگر غربی مسائل روسیه بود که بعدا تلاش کرد گفته خود را کم اهمیت جلوه دهد چرا که معتقد بود بیش از اندازه در مورد آن تفسیر صورت گرفته تفاسیر و تعبیر‌هایی که از دید او فراتر از هدف اولیه‌ای بودند که از ساخت این عنوان در ذهن داشته است.
پسکوف یکی از افراد مورد علاقه پوتین است که از سال ۲۰۱۲ میلادی به عنوان سخنگوی مطبوعاتی وی فعالیت می‌کند. با این وجود، سابقه حضور پسکوف در کرملین به سال ۲۰۰۰ میلادی باز می‌گردد که از آن زمان او در مناصب مختلف بخشی از سرویس مطبوعاتی ریاست جمهوری روسیه بوده است.
او شباهت‌هایی به لاوروف و شویگو از نظر تسلط به چندین زبان مانند ترکی، عربی و داشتن تخصص در مورد کشور‌های شرقی دارد.
پسکوف برای مدتی طولانی در دهه‌های ۹۰ و ۲۰۰۰ میلادی به عنوان دیپلمات در سفارت روسیه در آنکارا خدمت کرده بود. پدر پسکوف سفیر شوروی در پاکستان بود. پسکوف علاوه بر دیپلمات بودن، یک ترک شناس نیز محسوب می‌شود.
منبع: تی آر تی ترکیه
