شرق نوشت: اصل خبر با توییت محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا آغاز شد که نوشته بود: «حتی اگر از محتوای دیدار اخیر یک‌ساعته حسن روحانی با رهبر معظم انقلاب هیچ خبری منتشر نشود، اصل خبر پیام مهمی دارد برای اهل سیاست؛ چه راست، چه چپ، چه دلواپس، چه...».
پس از این توییت جواد امام، از نزدیکان سیدمحمد خاتمی هم اعلام کرد این دیدار چند هفته پیش انجام شده و روحانی در گزارشی که به دوستانش داده از محتوای ردوبدل‌شده در این گفتگو احساس رضایت داشته است.
این خبر‌ها ادامه داشت تا آنکه محمود واعظی از نزدیکان روحانی و رئیس‌دفتر او در دولت دوازدهم در توییتی به نوعی اصل دیدار را تأیید کرد و نوشت: «آنچه از دیدار رئیس‌جمهور سابق با مقام معظم رهبری در رسانه‌ها و فضای مجازی منتشر شده است، صرفا گمانه‌زنی اهالی سیاست و اصحاب رسانه است».
اما نکته مهم در پی این دیدار، اصل دیدار و فارغ از محتوایی است که میان روحانی و مقام معظم رهبری ردوبدل شده است؛ زیرا معمولا رهبر انقلاب اگر مایل به دیدار فردی نباشند، وقت ملاقات نمی‌دهند؛ شاهد آنکه سال ۹۹ عباس امیری‌فر مشاور فرهنگی احمدی‌نژاد در دولتش در گفتگو با خبرگزاری «برنا» گفت: «متأسفانه به دروغ شایعه می‌کنند که احمدی‌نژاد با رهبری دیدار کرده در حالی که سه سال است که وی به هر دری می‌زند و التماس می‌کند با رهبری ملاقات کند، اما به او وقت ملاقات با رهبری را نمی‌دهند.
همچنین هماهنگی سپاه با احمدی‌نژاد تکذیب می‌شود؛ سپاهیان به‌هیچ‌عنوان با کسی که سابقه سرپیچی از فرامین مقام معظم رهبری دارد، پیمانی نمی‌بندند مگر اینکه احمدی‌نژاد نامه‌ای به مقام معظم رهبری بزند و از گذشته خود رسما اعلام برائت کند. آن وقت نظام تصمیم می‌گیرد آیا می‌شود نه به عنوان فرد اول بلکه فرد دوم و معاون اول با احمدی‌نژاد کنار بیاید».
حالا دیدار روحانی با رهبر انقلاب یک پیام مهم دارد؛ آنکه رابطه رهبر انقلاب با روحانی مخدوش نیست و حتی احیانا نقد عملکرد‌ها باعث گسست میان ایشان با رئیس‌جمهور سابق نشده است. این پیام روشن در حالی است که روز گذشته برخی جریان‌های تندروی اصولگرا کوشیدند حتی به این پیام صریح بی‌توجه باشند؛ برای مثال روزنامه جوان در مطلبی عجیب نوشت: «چنان دیدارهایی، به خودی خود، فضیلت یا موقعیت و مصونیتی برای چهره‌های سیاسی ایجاد نمی‌کند.
مالک اشتر و عمار یاسر و محمد ابن ابی‌بکر و اشعث بن قیس و ابوموسی اشعری و حتی معاویه و عمروعاص، بار‌ها با امیر مؤمنان (ع) ملاقات کردند. آیا شأن و جایگاه این دیدارکنندگان متفاوت، به صرف این دیدار، هم‌تراز شد و مثلا ابوموسی به جایگاه مالک رسید؟!
آیا ملاقات با پیامبر (ص) برای سلمان و ابوذر، چک سفیدامضا برای هر نوع رفتاری بود یا ملاقات‌های مکرر طلحه و زبیر و سعد و اُبی با حضرت، مایه عاقبت‌بخیری و نجات‌شان را فراهم کرد یا اینکه مایه بستن راه عذر بر آن‌ها شد و در سرانجام کار که صرفا برای پرهیزگاران است، با آن‌ها بر مبنای همین دیدار‌ها احتجاج خواهد شد؟».
از سوی دیگر این دیدار در شرایطی رخ داده است که برخی نیرو‌های اصولگرا در مجلس به سختی دنبال محاکمه روحانی‌اند و چندی است امضا‌های زیادی جمع می‌کنند تا به زعم خود روحانی را پای میز محاکمه بکشانند. حتما دیدار اخیر می‌تواند باعث تغییر رویکرد اصولگرایان در مواجهه با روحانی شود مگر آنکه آن‌ها مانند روزنامه جوان خود را یک قدم جلوتر از رهبر انقلاب ببینند!
افزون بر این گفته می‌شود روحانی پیش از این نیز با چهره‌هایی ازجمله علی لاریجانی و علی‌اکبر ناطق‌نوری جلساتی داشته است که البته عزت‌الله یوسفیان‌ملا، از نزدیکان لاریجانی اعلام کرد که دیداری میان علی لاریجانی و حسن روحانی با موضوع برنامه‌ریزی برای حل مسائل کشور اتفاق نیفتاده است؛ هرچند مهاجری اصل دیدار روحانی با لاریجانی را تأیید کرد.
با همه این‌ها به نظر می‌رسد روحانی نسبت به چند ماه ابتدایی پایان کارش در دولت قدری در حوزه سیاسی فعال شده است و برخلاف تمایل نیرو‌های تندرو برای به انزوا راندن او و حتی نزدیکانش، از سوی روحانی نشانه‌هایی برای کنشگری دوباره در عالم سیاست دیده می‌شود تا هم بتواند بعد از این دفاعی جامع در برابر اتهام‌زنی‌های متعدد از دولتش داشته باشد و هم در چارچوبی منطقی به ادامه فعالیت سیاسی بپردازد.
