تردید در خصوص ابتلا به انواع بیماری‌های تنفسی و شیوه مواجهه با آن، تجربه‌ایست که تقریبا همه افراد با آن مواجه شده‌اند؛ این موضوع با پاندمی کووید-۱۹ ابعاد تازه‌ای پیدا کرد و تا جایی پیش رفت که به توصیه متخصصان، هر نوع نشانه بیماری تنفسی، کرونا فرض شد! اما برای افتراق بین آنفلوآنزا، سرماخوردگی و کرونا، چه مواردی را می‌توان مد نظر قرار داد؟
به گزارش ایسنا، در این روز‌ها که موج پنجم شیوع کروناویروس را در کشور پشت سرگذاشته‌ایم و شاهد رسیدن سطح واکسیناسیون علیه این بیماری به نقطه‌ای امیدوارکننده هستیم و در عین حال، همچنان مسئولان و متخصصان در مورد لزوم رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی برای ممانعت از طغیان دوباره این ویروس مرموز، هشدار می‌دهند؛ شناخت نسبی در مورد نشانه‌های ابتلا و راه‌های پیشگیری از آنفلوآنزا، کرونا و سرماخوردگی، اهمیت دارد.
برای دریافت پاسخ‌های دقیق و کارشناسانه پیرامون این سه بیماری و راه‌های افتراق آنها، با دکتر اورنگ ایلامی، فوق تخصص عفونی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفتگو کردیم.
آنفلوآنزا به عنوان شایع‌ترین بیماری ویروسی در فصل پاییز و زمستان محسوب می‌شود. این بیماری دستگاه تنفسی را تحت تأثیر قرار داده و می‌تواند تمامی رده‌های سنی از کودکان تا سالمندان را مبتلا کند.
ویروس‌های آنفلوآنزا با سرفه و عطسه کردن منتشر شده و در بیشتر موارد این انتشار از فرد به فرد، از طریق تماس دست با آنچه که به ویروس آنفلوانزا آلوده شده و تماس دست آلوده با دهان و بینی فرد منتقل می‌شود.
از مهمترین نشانه‌های ابتلا به آنفلوآنزا می‌توان به تب، بدن درد، گرفتگی عضلات، سردرد، سرفه‌های خشک، تنفس کوتاه، خستگی و بی‌حالی، آبریزش بینی، درد و سوزش گلو اشاره کرد.
آنفلوآنزا ابتدا ممکن است با داشتن نشانه‌هایی مانند آبریزش بینی، عطسه و گلودرد مشابه سرماخوردگی به نظر برسد، اما سرماخوردگی اغلب به آرامی بروز می‌کند، در حالی که نشانه‌های آنفلوآنزا به طور ناگهانی رُخ می‌دهد.
سه بیماری آنفلوآنزا، سرماخوردگی و کووید۱۹، ریشه ویروسی داشته و برخی نشانه‌های آنها شبیه هم هستند.
به طور معمول کسانی که به کروناویروس مبتلا می‌شوند، یکی از نشانه‌های تب بالای ۳۸ و نیم درجه، سرفه‌های مداوم و خشک، از دست دادن حس بویایی و چشایی، خستگی و مشکلات دستگاه گوارشی را دارند.
نشانه‌های بیماری سرماخوردگی، آنفلوآنزا و کووید ۱۹ از نظر بالینی نیز تفاوت‌هایی با هم دارند، مانند اینکه تنگی نفس در سرماخوردگی و آنفلوآنزا نادر بوده، در صورتی که در کرونا متداول است.
آنفلوآنزا با ویروس‌های خانواده «ارتومیکسو ویروس ها» ایجاد شده و به سه گروه A,B,C تقسیم می‌شوند.
برخی از انواع آنفلوآنزا مانند نوع خاصی از ویروس آنفلوآنزای A که به آنفلوآنزای خوکی معروف است، ممکن است با اسهال و استفراغ نیز همراه باشد.
کودکان و سالمندان، بیماران قلبی، ریوی، کلیوی، دیابت، آسم و ماداران باردار به دلیل ضعف در سیستم ایمنی و دفاعی بدن، بیش از دیگران امکان مبتلا شدن به آنفلوآنزا را دارند.
از طرفی باید بدانیم که آنتی بیوتیک‌ها هیچ تأثیری بر روی ویروس سرماخوردگی و یا آنفلوآنزا ندارد، به همین دلیل نباید برای درمان سرماخوردگی یا آنفلوآنزای ویروسی مصرف شوند.
در بیماری آنفلوآنزا، تنگی نفس شدید را باید جدی گرفت و بیماران دارای این علامت باید حتما به مراکز درمانی مراجعه کنند، چراکه بررسی این علامت برای جلوگیری از ایجاد نارسایی تنفسی، از اهمیت بسیاری برخوردار است.
بیماران نباید تنها با دیدن علایمی مانند آبریزش بینی و عطسه به مراکز درمانی مراجعه کنند، چراکه نه تنها خود را در معرض خطر و بیماری قرار می‌دهند، بلکه با ایجاد شلوغی در مراکز درمانی، کادر درمان را با مشکل روبرو می‌کنند.
توصیه می‌شود در سرماخوردگی‌های ویروسی، استراحت در منزل، مصرف میوه و سبزی تازه و مصرف مایعات بسیار به ویژه مایعات گرم و نداشتن استرس را رعایت کنیم.
مطالعات و پژوهش‌های مختلف نشان داده اند، رژیم غذایی که به میزان کافی حاوی «ویتامین C»، «بتاکاروتن» و «روی» نباشد، می‌تواند در کاهش توانایی سیستم ایمنی و ابتلا به بیماری مؤثر بوده و بهبود روند بیماری را به تاخیر بیندازد.
قطعا ویتامین‌ها و املاح متعددی در تقویت سیستم ایمنی نقش دارند و از این میان می‌توان به ویتامین A، ویتامین گروه B، ویتامین C، ویتامین E، آهن، روی، سلنیوم، کلسیم، اسید‌های چرب امگا۳ و امگا۶ اشاره کرد.
دارو‌های ضدویروسی موجب کاهش نشانه‌های آنفلوآنزا شده و طول مدت بیماری را کاهش می‌دهند. این داروها، دارو‌های تجویزی هستند که به شکل‌های مختلفی مانند قرص‌ها، مایعات، پودر استنشاقی و محلول وریدی ارائه می‌شوند و پزشک گزینه مناسب را برای بیمار تجویز می‌کند. این داروها ممکن است عوارض جانبی نیز داشته باشند.
یک موضوع مهم این است که باید مصرف داروها را زود آغاز کرد، زیرا مطالعات نشان می‌دهند که آنها بهترین عملکرد را طی دو روز نخست بیماری دارند.
انجام فعالیت‌های شدید ورزشی در زمان بیماری، پاسخ‌های دستگاه ایمنی بدن را به‌طور موقتی، متوقف می‌کند. علاوه بر این، آنفلوآنزا یکی از بیماری‌های به‌شدت واگیردار است و به‌راحتی با عطسه، سُرفه یا حتی ترشحات دهان در هنگام صحبت کردن، منتقل می‌شود.
اگر نشانه‌هایی مانند تب، اسهال، استفراغ یا سرفه‌های مکرر و خلطی دارید، بهتر است باشگاه نروید و ضمن مراجعه به پزشک، تمرین را چند روزی قطع کنید و در منزل استراحت کنید، این کار هم برای سلامتی شما بهتر است و هم دیگر افراد را از خطر بیمار شدن، محفوظ نگه می‌دارد.
