فرارو- اقتصاد افعانستان از زمان به قدرت رسیدن طالبان وضعیت بدتری در مقایسه با قبل پیدا کرده است. این وضعیت باعث دامن زدن به یکی از بدترین بحرانهای انسانی در جهان شده است.
به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز؛ «محمد رسول» میگوید دختر ۹سالهاش فرصت زیادی برای زنده ماندن ندارد. او دو هفته است که با ذات الریه دست و پنجه نرم میکند، اما محمد رسول پدرش پول کافی برای خرید دارو ندارد. بانک محلی تعطیل شده و او دسترسی به پول ندارد. او آخرین دلارهایی را که داشت خرج تاکسی کرد تا به مزار شریف در شمال افغانستان برسد و به خیل عظیم جمعیتی بپیوندد که خواستار دسترسی به پول در بانک هستند. تا ساعت ۳ بعدازظهر معطلی ادامه دارد. پس از آن، «محمد رسول» ۵۶ساله میگوید: «پولی در بانک باقی نمانده است». او میگوید: «من در حسابام پول دارم. حال باید چه کنم»؟
اکنون روند عرضه میلیونها دلار کمک خارجی به دولت افغانستان متوقف شده و میلیاردها دلار از داراییهای دولت افغانستان بلوکه شده و تحریمهای اقتصادی دولت طالبان را منزوی ساخته و ارتباط آن را با نظام بانکی جهانی قطع کرده است.
اکنون افغانستان با کمبود نقدینگی مواجه شده و قیمت کالاها و مواد غذایی افزایش یافته است. اوایل ماه جاری سازمان تجارت جهانی هشدار داد ۳.۲ میلیون کودک افغان در معرض گرسنگی و سوء تغذیه شدید قرار دارند و تا پایان سال جاری خطر مرگ یک میلیون افغان به دلیل کاهش دما وجود خواهد داشت.
در کابل پایتخت افغانستان خانوادههای زیادی اسباب و اثاثیه خانهشان را در ازای تهاتر با مواد غذایی مبادله میکنند. در شهرهای دیگر، بیمارستانها پول کافی برای خرید دارو و یا پرداخت حقوق پزشکان و پرستاران را ندارند و عدهای از آنان دیگر سر کار نمیروند. کلینیکهای روستایی پر از کودکان دچار سوء تغذیه است و والدینی که غذایی ندارند که به کودکانشان بدهند مهاجران افغان نیز به سوی مرزهای ایران و پاکستان روانه شده اند.
بازار اثاثیه دست دوم خانه در کابل رونق گرفته است. خانوادههایی که خواستار خروج از کشور هستند اثاثیهشان را در این بازار میفروشند.
پرسش بغرنج پیش روی جامعه جهانی این است: چگونه کمکهای بشردوستانه را به دست افغانها برسانیم بدون آن که مستقیما به دست طالبان برسند؟ امریکا و اتحادیه اروپا وعده کمک ۱.۲۹ میلیارد دلاری را به افغانستان و پناهجویان افغان در کشورهای همسایه ارائه داده اند، اما به گفته اقتصاددانان این کمکها تنها از شدت وخامت میکاهند و کمکی به اقتصاد در حال فروپاشی افغانستان نمیکنند. از زمان قدرت گیری طالبان، بایدن ۹.۵ میلیارد دلار از ذخایر مالی خارجی افغانستان را بلوکه کرده است.
کارگران در مزار شریف هر روز صبح صف میکشند به این امید که کارفرمایی پیدا شود و بخواهد تا آنان برایش کار عمدتا ساختمانی انجام دهند. رحمت ۴۶ساله که در صف ایستاده است. او میگوید: «حتی پول برای خرید نان را نداریم. این کار روزی است یک روز کار وجود دارد و روز بعد هیچ کاری نیست. تصادفی است و من نمیتوانم هیج پولی پسانداز کنم».
هزاران نفر از کارکنان بخش دولتی، پزشکان و معلمان ماه هاست حقوق دریافت نکرده اند. برنامه توسعه سازمان ملل متحد پیش بینی کرده با روند فعلی تا اواسط سال آینده ۹۷ درصد افغانها به زیر خط فقر سقوط خواهند کرد. حتی پیش از ظهور دوباره طالبان نیز اقتصاد افغانستان درگیر فساد و رشد تدریجی بود.
منبع: نیویورک تایمز
از اقتصاد ایران چه خبر؟!