گیاه شاه بلوط هندی با نام علمی Aesculus hippocastaum L، درختی با ارتفاع تا ۲۵ متر است که تاج گنبدی شکل دارد. گلهای این گیاه خوشهای، سفید و صورتیرنگ هستند و میوه آن، خاردار، سبز رنگ و سه وجهی با دانههای قهوهای درخشان است.
موارد مصرف شاه بلوط هندی که مورد تأیید سازمان بهداشت جهانی (WHO) قرار دارد بر اساس دادههای بالینی شامل این موارد هستند: دانه گیاه به صورت خوراکی در درمان اختلالات پاتولوژیک عروق ساق پا (نارسایی وریدی مزمن) مانند درد و حس سنگینی ساق پا، کرامپهای عضلات پشت ساق پا، گزگز کردن و تورم ساق پا کاربرد دارد. مصرف این گیاه به صورت موضعی نیز به درمان نارسایی مزمن وریدی، رگ به رگ شدن و کبودی کمک میکند.
درمان وریدهای واریسی، ادم (ورم) اعضای تحتانی، هموروئید، درمان بیماری کرونری قلب، ترمبوفلبیت سطحی، ورم ناشی از اختلال عروق لنفاوی، تجمع خون در یک محل، صدمات حین ورزش و سایر ضربات، کاهش خارش و ادم ساق پا، درمان بزرگ شدن پروستات، زخمهای پوستی، سرفه، اسهال، همچنین مسکن، ضد انعقاد، ضد تب، قابض، خلط آور و مقوی، از جمله خواص درمانی شاه بلوط هندی عنوان شده است.
تحریک دستگاه گوارش، نفروپاتی سمی، سمیت کبدی، خارش، سرطان پوستی، آنافیلاکسی، کرامپ ساق پا، شوک و تهوع، خونریزی و کبودی شدید (ناشی از فعالیت ضدانعقادی آسکولین)، اسپاسم عضلانی، واکنشهای افزایش حساسیت، خارش، کهیر، سردرد و منگی، از جمله اثرات جانبی مصرف این گیاه (بدون مشورت با پزشک) عنوان شده است.