علی مطهری، نماینده سابق مجلس، از زمانی که نامزدی‌اش برای انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۴۰۰ را اعلام کرده هر روز در حوزه و زمینه‌ای به بحث و گفتگو نشسته تا به نوعی دیدگاهش نسبت به مسائلی که او قاعدتا آنها را کلان می‌داند، ابراز کند. او اگرچه اخیرا از سوی عده‌ای از مسئولان سیاسی ایران با بی‌مهری‌هایی روبه‌رو شده، ولی امیدوار است فرصت حضور در رده بالاتری از سیاست را به دست بیاورد و به اصلاح امور، آن‌هم آن‌طورکه خودش برایش برنامه‌ریزی کرده دست بزند.
مطهری در یکی دو ماه اخیر گفتگو‌های متفاوتی در حوزه‌های مختلف داشته، ولی کمتر فرصتی دست داده تا دیدگاهش درباره ورزش را بیان کند. اگرچه او پیش‌تر خودش را یک آدم ورزشی توصیف کرده و گفته از زمان مدرسه والیبال و فوتبال بازی می‌کرده و حتی عضو تیم فوتسال مجلس هم بوده، ولی چندان نظرات کارشناسی‌ای در این زمینه نداده است. بیشتر اظهارنظرات او در این حوزه کلی است و به این مورد خلاصه می‌شود که دولت نباید در امور فدراسیون‌ها دخالت کند. البته او دو جمله کلیشه‌ای دیگر هم دارد که ورزش را عامل تزریق نشاط به جامعه می‌داند و رسیدن به آن را مهم توصیف می‌کند.
با این حال، در یکی دو مورد، علی مطهری، بیش از سایر حوزه‌های ورزش اظهارنظر کرده است که شاید گل سرسبد آنها، حضور زنان در ورزشگاه‌ها به ویژه برای تماشای فوتبال است. او برخلاف نظر عده زیادی از هم‌حزبی‌های سیاسی‌اش با دید باز به این موضوع نگاه کرده و گفته که با اتخاذ راهکاری می‌توان این مورد را حل‌وفصل کرد.
مطهری پیش‌تر در گفت‌وگویی که با خانه ملت داشته، حضور زنان در ورزشگاه را نه یک مسئله امنیتی بلکه یک نگرانی شرعی توصیف کرده است. «باید برای حضور زنان در ورزشگاه‌ها، ضوابط شرعی رعایت شود؛ مثلا اگر حضور خانم‌ها برای بازی خاصی اشکالی نداشته باشد، لازم است تمهیداتی همچون جداکردن راه ورود و خروج خانم‌ها از آقایان یا جداکردن جایگاه آنها در ورزشگاه از آقایان و نظیر این قبیل موارد در نظر گرفته شود. درخصوص این موضوع بیشتر مسائل شرعی مطرح است و باید برای تدوین هر آیین‌نامه‌ای در این باره، نظر مراجع تقلید جلب شود، زیرا احتمال دارد آنها با این کار مخالفت کنند. حضور زنان در ورزشگاه‌ها از نظر امنیتی دردسرساز نیست و صرفا بحث شرعی مطرح است».
فارغ از این مورد و به طور مشخص در یک بازه یک‌ساله، علی مطهری مجبور شده نسبت به مسئله رویارویی ورزشکاران ایران و اسرائیل هم اظهارنظر کند. او اردیبهشت ماه سال گذشته ابتدا در گفتگو با «شرق» و حالا، همین یکی دو شب گذشته در کلاب‌هاوس، نسبت به چالش رویارویی ورزشکاران ایران و اسرائیل اظهار نظر کرده است. البته که جنس این دو اظهارنظر شبیه به هم نبوده، ولی هر دو، دیدگاه علی مطهری را متفاوت‌تر از چیزی نشان داده که بعضا از سوی دیگر چهره‌های سیاسی عنوان شده و خطر تعلیق احتمالی ورزش ایران را در پی داشته است. او در این مورد، تلاش کرده پاسخ‌هایی بدهد که این چالش خطری را متوجه ورزش ایران نکند.
ابتدا باید به داستان اردیبهشت سال ۱۳۹۹ برگشت؛ آن زمان تصویب و حذف ماده ۱۱، طرح ۱۴ماده‌ای مجلس علیه اقدامات خصمانه اسرائیل، حواشی زیادی به بار آورده بود. در واقع بعد از تصویب آن طرح بود که کارشناسان ورزشی نسبت به ماده ۱۱ آن ابراز نگرانی کردند؛ در این ماده آن‌طور عنوان شده بود که رقابت با ورزشکاران اسرائیلی ممنوع است. خطر به گونه‌ای بود که اگر چنین طرحی تبدیل به قانون می‌شد، آن وقت خطر تعلیق کل ورزش ایران بسیار جدی می‌شد. اگرچه یکی دو نماینده مجلس تعلیق ورزش ایران را امری بی‌اهمیت جلوه داده بودند، ولی رایزنی‌های مختلفی صورت گرفت تا ماده ۱۱ از طرح حذف شود به این امید که بهانه‌ای دست فدراسیون‌های بین‌المللی و البته کمیته بین‌المللی المپیک داده نشود؛ در آن زمان، رایزنی‌ها هم بالاخره جواب داد و ماده جنجالی ۱۱ از طرح مذکور حذف شد.
علی مطهری، یکی از چهره‌های برجسته‌ای بود که کار این نمایندگان را در به‌خطر‌انداختن وضعیت ورزش ایران زیر سؤال برد. او در گفتگو با روزنامه «شرق» به این موضوع این‌طور واکنش نشان داده است: «وقتی که طرح اعلام شد، عده‌ای به دلیل اینکه ممکن بود چنین ماده‌ای منجر به تعلیق ورزش ایران شود ابراز نگرانی کردند. مطمئنا وقتی چنین طرحی تصویب می‌شود افراد در کمیسیون و فراکسیون‌های مختلف و البته فدراسیون‌های ورزشی و خود وزارت ورزش نگران می‌شوند. قاعدتا در این‌جور وقت‌ها نماینده دولت و مرکز نماینده‌های مجلس تذکرات لازم را می‌دهند و از عواقب چنین طرحی صحبت می‌کنند. حالا اینکه چنین ماده‌ای را حذف کرده‌اند طبیعتا به خاطر این است که بعدا مشکلی برای ورزش ایران پیش نیاید. ما که عملا با ورزشکاران اسرائیلی مسابقه‌ای نمی‌دهیم پس نیاز نیست داد بزنیم و این موضوع را به صورت قانون درآوریم یا پای دولت را به این ماجرا باز کنیم. همگی می‌دانیم که چنین اقدامی مغایر با منشور المپیک است و قانونی‌شدنش می‌تواند ورزش کشور را هم تحت فشار قرار دهد».
علی مطهری بعد از آن اظهارنظر، حالا یک بار دیگر دیدگاهش را به صورت متفاوتی درباره مواجهه ورزشکاران ایران و اسرائیل ابراز کرده است؛ او که در کلاب‌هاوس خبرآنلاین شرکت کرده بود درباره این چالش، پاسخی شبیه به سیاست‌مدار‌ها داد تا از انتقاد‌های احتمالی در امان بماند.
البته که پاسخش به پرسش مطروحه بدون «نکته» هم نبود. «درباره رقابت با اسرائیلی‌ها باید بگویم این یک موضوعِ کلان است و باید کل نظام تصمیم بگیرد که چه باید کرد. این {مسابقه‌ندادن} برای ورزشکاران خیلی سخت است. ورزشکاری که امید به مدال دارد، ولی جا‌هایی باید خود را به شکست بکشد. این کار سختی است؛ کاری باید مانند پوریای، ولی انجام دهد. از سوی دیگر مسابقه‌دادن با این‌ها {ورزشکاران اسرائیلی} به معنی به‌رسمیت‌شناختن آنهاست. این‌ها باید بررسی شود. بررسی شود که آیا هزینه‌اش بیشتر است یا فوایدش بیشتر است؟ بالاخره مطلبی است که، چون مقام رهبری درباره‌اش اظهارنظر فرموده‌اند به راحتی نمی‌شود نظر مخالف داد؛ ولی قابل بررسی است. به عنوان یک مسئله کلان کشور قابل بررسی است. فرض کنید حالا بیایند، مثلا دست ندهند، بعضی از کشور‌های عربی این کار‌ها را می‌کنند، مسابقه می‌دهند، ولی دست نمی‌دهند. این‌ها قابل بحث است دیگر، باید بررسی شود».
صحبت‌های علی مطهری درباره چالش به‌وجودآمده بین ورزشکاران ایران و اسرائیل مصادف با روز‌هایی است که جودوی ایران، به دلیل همین اتفاق با محرومیت سنگین و چهارساله از سوی فدراسیون جهانی این رشته مواجه شده است. در واقع فدراسیون جهانی جودو، بعد از پناهندگی سعید ملایی و صحبت‌های او که گفته بود به دستور مسئولان رده‌بالای ورزش ایران از مسابقه‌دادن با ورزشکار اسرائیلی پرهیز کرده است، جودوکار‌های ایران را با محرومیت سنگینی روبه‌رو کرده و فرصت حضور در رقابت‌های بین‌المللی را از آنها تا سال ۱۴۰۲ گرفته است.
سفر به دژهای باستانی ایران؛ حیرتانگیزترین قلعههای تاریخی ایران که باید ببینید 
زیباترین بنادر جنوبی ایران برای گردش و خرید ارزان در فصل سرما 
رنگارنگترین گیاهان آپارتمانی برای متفاوت کردن فضای خانه شما 
۱۰نگرانی بیمورد که بعدها میفهمید ارزشش را نداشت! 
قطع رابطه با بینظمی به روش مینیمالیستها؛ ۸ حقه ضروری برای منظم کردن خانه 
چطور مینیمالیسم را به بخشی از سبک زندگی خود تبدیل کنیم؟ 
یه کشوری صندلی تو سازمان ملل داره
یه اقلیت تو کشور ما چون منافع اونا در دشمنی کردن با دیگران هستش اینطوری میکنن
وگرنه مثل فلسطین چندین دهه هست ایغورهای چین تحت شکنجه هستن
عرب ها باید مشکل فلسطین رو حل کنن نه ما
کلی تحریم اقتصادی شدیم برای هیچ
اي مردم،سوالي بپرسيد كه در حوزه مسئوليتشان باشد.