فرارو- وزرات بهداشت آمریکا روز گذشته اعلام کرد که تمام ایالت های این کشور درگیر کروناویروس جدید شده اند و این اپیدمی هم اکنون تمام این کشور را در برگرفته است. این موضوع جدای از دغدغه های بهداشتی و اقتصادی، اکنون مسئولان این کشور را که در سال جاری انتخابات سرنوشت ساز ریاست جمهوری را در پیش دارد، نگران کرده است. این نگرانی ها همچنین زمزمه هایی مبنی بر احتمال به تعویق افتادن این انتخابات را در پی داشته است. وبسایت snopes با بررسی سازوکارهای قانونی موجود در خصوص انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، به بررسی احتمال به تعویق افتادن انتخابات 2020 در این کشور پرداخته است.
در مارس 2020، همه گیری بیماری COVID-19 در آمریکا منجر به محدود شدن فعالیت های اجتماعی شد. کسب و کارهایی مانند رستوران ها، اماکن تفریحی و خطوط هوایی به شدت تحت تأثیر قرار گرفته اند و شایعاتی درباره عملکرد نادرست دولت و «تعطیلی عمومی» در سراسر ایالات متحده به گوش می رسد. این همه گیری همچنین باعث به تعویق افتادن انتخابات مقدماتی در برخی ایالت ها شد، رویدادی که سوالی زیرکانه را در ذهن بسیاری از آمریکایی ها به وجود آورد: آیا ممکن است در صورت لزوم انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که قرار است در تاریخ 3 نوامبر برگزار شود، به تعویق بیفتد؟
اگرچه برخی از روش های رای گیری جایگزین نیز در آمریکا وجود دارد، اما اکثر شهروندان با ارائه گزارش به محل های رأی دهی، به شخصه در این رویداد حضور پیدا می کنند تا رأی خود را بدهند. حالا اگر اپیدمی کروناویروس تا ماه نوامبر ادامه پیدا کرده و محدودیت های فاصله اجتماعی برقرار بماند، در نتیجه ممکن است میلیون ها آمریکایی را وادار به انتخاب میان شرکت در رأی گیری یا خطر ابتلا به یک بیماری عفونی خواهد کرد. حال در چنین وضعیتی گزینه جایگزین چیست؟ آیا ایالات متحده می تواند انتخابات را به تأخیر بیندازد تا محدودیت های اعمال شده مربوط به بیماری همه گیر کاهش یابد؟
در پاسخ سؤال دوم باید گفت که احتمال چنین رخدادی وجود دارد اما بسیار سخت. اگرچه استفاده ایالات متحده از سیستم کالج انتخابی (Electoral College) بدان معنی است که رئیس جمهور اساساً از طریق «برگزیدگان» و از طریق 50 انتخابات مختلف ایالتی به جای یک انتخابات سراسری انتخاب می شود، اما قانون فدرال مستلزم آن است که همه این برگزیدگان در یک تاریخ خاص منصوب شوند. قانون «روز انتخابات ریاست جمهوری»، که توسط کنگره در سال 1845 به تصویب رسید، مقرر می دارد که «انتخاب کنندگان رئیس جمهور و معاون رئیس جمهور در هر ایالت باید در روز سه شنبه بعد از اولین دوشنبه در ماه نوامبر همان سالی که در آن قرار است انتخابات ریاست جمهوری برگزار شود، منصوب شوند». رئیس جمهور در حال حاضر به تنهایی توانایی تغییر تاریخ را ندارد؛ او نمی تواند در این خصوص دستورالعمل اجرایی صادر کند و یا در غیر این صورت یک طرفه برای تغییر این مهلت اقدام کند.
همه ایالتهای خاص می توانند روشهایی را انتخاب کنند که انتخاب کنندگان خود را با چیزی غیر از آراء عمومی تغییر دهند، اما چنین گزینه ای نیازمند آن است تا به صورت قانون در دولت های محلی به تصویب برسد، اقدامی که در واقع باید در همه 50 ایالت آمریکا و تا پیش از سوم نوامبر صورت گیرد. اما به نظر می رسد انجام چنین اقدامی در این مدت زمان اندک دشوار باشد و از طرف دیگر باعث انتخاب رأی دهندگان فاقد صلاحیت لازم شود.
گزینه دیگر برای ایالت ها که بتوانند رای گیری انتخاب برگزیدگان خود را در تاریخی بعد تر از سوم نوامبر برگزار کنند این است که هر دو مجلس ایالات متحده این امر را تصویب کنند و رئیس جمهور امضا کند. به عبارت بهتر قانون جدیدی به تصویب برسد یا اصلاح قانون انتخابات روز ریاست جمهوری، اصلاح شود. اما با توجه به سیاست بسیار قطبی فعلی ایالات متحده، احتمال اینکه چنین شاهکاری به روشی مناسب و به موقع انجام شود – اگر نگوییم اصلاً - بسیار بعید به نظر می رسد.
حتی اگر قوه مقننه و مجریه ایالات متحده بتوانند به اندازه کافی همکاری کنند تا با تأخیر در انتخابات بعدی وقت بیشتری بخرند، آنها فرصت چندانی نخواهند داشت. بیست و یکمین اصلاحیه قانون اساسی ایالات متحده می گوید، دوره چهار ساله رئیس جمهور فعلی، ظهر 20 ژانویه به پایان می رسد. بنابراین انتخابات ریاست جمهوری نمی تواند بیش از دو ماه به تعویق بیفتد چرا که در غیر این صورت خطر رها کردن ایالات متحده بدون رئیس جمهور وجود خواهد داشت. در صورت رخ دادن چنین اتفاقی، در بیستم ژانویه، معاون رئیس جمهور یا رئیس مجلس به طور موقت می توانند اداره کشور را در غیاب رئیس جمهور بر عهده بگیرند که در این حالت شاهد یک رئیس جمهور اجباری بجای یک رئیس جمهور منتخب در آمریکا خواهیم بود. برای تغییر این مهلت 20 ژانویه نیز نیاز به اصلاح قانون اساسی ایالات متحده است که حداقل چند ماه زمان نیاز دارد و عملاً غیرممکن به نظر می رسد.
شاید معقولترین و عملی ترین گزینه برای به حداقل رساندن تأثیر بیماری همه گیر COVID-19 در انتخابات ریاست جمهوری سال 2020، پیشنهادی باشد که توسط «ریچارد ال هاسن»، کارشناس قانون انتخابات و استاد دانشگاه کالیفرنیا، ایروین ارائه شده است:
«رأی گیری از طریق نامه پستی که تقریباً به طور انحصاری در چندین ایالت مانند واشنگتن و کلرادو استفاده می شود، به رأی دهندگان این امکان را می دهد که بدون حضور در مراکز رای گیری، در انتخابات شرکت کنند. این امر تضمین می كند كه تعداد كمتری از مردم از شرکت در انتخابات منصرف شوند و مهمتر از آن، این استدلال خوبی علیه تلاش برای به تعویق انداختن رای گیری در ماه نوامبر (یا بدتر از آن با تصویب قانونگذاران ایالتی، رأی دهندگان ریاست جمهوری را بدون رأی مردم تعیین كنند) ارائه می دهد ...
کنگره قدرت تصویب چنین قانونی را دارد. بند انتخابات در ماده اول، بخش 4 قانون اساسی به کنگره اختیارات گسترده ای می دهد تا بر «زمان، مکان و نحوه» برگزاری انتخابات کنگره بر دولت ها اولویت داشته باشد. این همان قدرت گسترده ای است که به کنگره امکان می دهد تا ایالات متحده را ملزم به پیروی از برخی روش های ساده در ثبت نام رای دهندگان و ارائه توانایی ثبت نام رای دهندگان در دفاتر دولتی مانند گروه وسایل نقلیه موتوری کند. تا زمانی که کنگره تمام هزینه ها را بپردازد، هیچ مشکلی در مورد مشروط کردن ایالت ها برای ارائه این وسیله رای گیری وجود ندارد. پرداخت این هزینه ها بسیار مهم است زیرا حتی در ایالت هایی که اجازه رای دادن از طریق پست را می دهند، می توان میلیون ها رأی بیشتر را از این روش به دست آورد که البته هزینه انتخابات را به میزان قابل توجهی افزایش خواهد داد».
در سال 2004 وقتی به دنبال تهدیدات تروریستی در آمریکا، زمزمه هایی مبنی بر تعویق انتخابات در برخی ایالت ها مطرح شد، «کاندولیزا رایس»، مشاور وقت امنیت ملی ایالات متحده در واکنش به این گمانه زنی ها عنوان کرد: «یک حمله تروریستی بزرگ دیگر در آمریکا رخ داده است، اما ما در این کشور حتی وقتی که در جنگ بودیم انتخابات را برگزار کردیم. حتی وقتی در یک جنگ داخلی بودیم. بنابراین ما باید انتخابات را به موقع انجام دهیم».
بر اساس آمارها تمام ایالت های آمریکا درگیر شیوع کروناویروس جدید شده اند و سرعت گسترش این بیماری همه گیر در ایالات متحده بسیار سریع است. در چنین حالتی نگرانی های بهداشتی ممکن است کارزارهای انتخاباتی و حتی خود انتخابات ریاست جمهوری را تحت تأثیر قرار دهد. در طرف دیگر تغییر قوانین انتخاباتی در دو کنگره نیز کار دشواری خواهد بود و به همین دلیل برخی از ناظران تغییر روش های رای گیری را برای حل این معضل پیشنهاد می کنند.
