وضعیت لغو میزبانی چهار تیم باشگاهی ایران در لیگ قهرمانان آسیا، موضوعی است که این روز‌ها شبهات زیادی را مطرح کرده و بسیاری از کارشناسان و مدیران کلان در سیاست و ورزش ایران عقیده دارند در صورتی که کنفدراسیون فوتبال آسیا از موضع خود مبنی‌بر لغو این ماجرا کوتاه نیاید، تیم‌های باشگاهی ایرانی باید از حضور در این تورنمنت انصراف دهند، چراکه نباید به هر قیمتی «ذلت» را پذیرفت، حتی به قیمت محرومیت‌های سنگین که در آینده گریبان‌گیر فوتبال ایران خواهد شد. در این بین، اما داریوش مصطفوی، رئیس اسبق فدراسیون فوتبال، در گفتگو با «شرق» نظری متفاوت از سایر کارشناسان دارد. او عقیده دارد در ابتدا باید تیمی حاذق از ایران خیلی سریع با کنفدراسیون فوتبال آسیا وارد مذاکره شود تا این موضوع حل شود، اما در صورتی که AFC از موضع خود کوتاه نیامد، تیم‌های باشگاهی نباید انصراف دهند، چراکه ضربات جبران‌ناپذیری به فوتبال باشگاهی و بعد ملی وارد خواهد شد. همچنین مصطفوی عقیده دارد استفاده از واژه «ذلت»، بیشتر پوپولیستی یا عوام‌فریبانه است تا کارشناسانه و نباید به‌هیچ‌وجه با چنین شعار‌ها و حرف‌هایی به ورزش مملکت آسیب وارد کرد.
آقای مصطفوی شرایط این روز‌های فوتبال ایران خوب نیست و کنفدراسیون فوتبال آسیا اعلام کرد که تیم‌های ایرانی حق ندارند در کشورمان میزبان رقبا باشند.
برای کسانی که به صورت حرفه‌ای فوتبال را دنبال می‌کنند چنین رأیی غیرقابل پیش‌بینی نبود، اما متأسفانه کسانی که درحال‌حاضر مسئولیت دارند کمتر به این مسائل توجه کردند و فکر نمی‌کردند چنین رأی قاطعی صادر شود. متأسفانه مقامات فوتبال ایران تذکر‌های کنفدراسیون فوتبال آسیا و پیش‌تر فیفا را جدی نگرفتند؛ به‌طورمثال اینفانتینو به ایران سفر کرد و حتی در دیدار با آقای روحانی، رئیس‌جمهور محترم، از ایشان قول گرفت که موضوع ورود زنان به ورزشگاه حل شود، اما دیدیم این مسئله فقط برای یک مسابقه ملی حل شد. فیفا زیر بار حضور نمایشی زنان در ورزشگاه نمی‌رود و به خوبی چنین مسائلی را رصد می‌کند که حضور زنان به صورت گزینشی و نمایشی در یک مسابقه باشگاهی رخ داده است. در دیدار تیم ملی ایران با کامبوج استقبال خوبی از سوی زنان رخ داد، اما متأسفانه این موضوع در مسابقات باشگاهی رخ نداد تا عملا وعده ایران به فیفا اجرائی نشود. بعد از سقوط هواپیما و البته تنش در منطقه طبیعی بود که اعراب یا درواقع رقبای ایران بهانه را گرفته باشند و چنین درخواستی را تسلیم کنفدراسیون فوتبال آسیا کنند.
راهکار مناسب در این شرایط چیست؟ با توجه به اینکه به احتمال زیاد رأی نهایی همین سلب میزبانی تیم‌های باشگاهی ایران در لیگ قهرمانان آسیا باشد.
مسئولان فدراسیون فوتبال باید هرچه سریع‌تر در قالب یک تیم حرفه‌ای و کاربلد با مقامات AFC مذاکره کنند و اجازه ندهند کار به همین‌جا ختم شود. متأسفانه این روز‌ها می‌بینیم که صحبت از «ذلت» می‌شود که اگر زیر بار این موضوع برویم ذلت است. این صحبت‌ها کاملا عوام‌فریبانه، پوپولیستی و در راستای فرار از مسئولیت مدیریتی است. ما باید مذاکره کنیم، نه‌اینکه خیلی راحت کنار بکشیم.
برخی عقیده دارند اگر چهار تیم باشگاهی ایرانی بپذیرند که در کشور‌های ثالث به میدان بروند، درواقع پذیرفته شده که ایران ناامن است و شرایط میزبانی ندارد.
نه اصلا این‌طور نیست. ببینید ما نباید با این رویکرد به ماجرا نگاه کنیم. در لیگ برتر خودمان بار‌ها به‌خاطر تنش و درگیری روی سکو‌ها و فحاشی به داور، کمیته انضباطی تیم‌ها را با جرائم سنگین مواجه کرده و تیم‌های متضررشده به راحتی قبول کردند این جریمه را پرداخت کنند و مسابقات را ادامه دهند. الان شرایط تفاوتی ندارد. اگر رأی نهایی کنفدراسیون فوتبال آسیا تغییری نکرد، ما نباید انصراف دهیم، چراکه جرائم بسیار سنگینی در آینده یقه فوتبال ما را خواهد گرفت. شک نکنید این موضوع فقط با محرومیت تیم‌های باشگاهی تمام نمی‌شود و به زودی برای تیم ملی ایران نیز چنین احکامی صادر خواهد شد و اگر ما وارد چنین بازی‌ای شویم، شک نکنید به زودی تیم ملی نیز باید در زمین بی‌طرف به میدان برود.
با این حساب عقیده دارید اگر همین رأی صادر شد، تیم‌های باشگاهی کنار نکشند؟
بله، ما باید حقانیت خودمان را در زمین مسابقه ثابت کنیم؛ این تنش‌ها در بیرون از زمین فقط در بین برخی خریدار دارد. ما باید جلوی اقدامات بعدی کنفدراسیون فوتبال آسیا را بگیریم؛ نباید اجازه دهیم تیم ملی ایران محروم شود. شما در نظر بگیرید حتی می‌توان با مذاکره (در صورت محرومیت احتمالی) برای دور حذفی این رأی را متوقف کرد، به همین دلیل است که عرض می‌کنم در ابتدا باید با مذاکره پیش برویم و بعد رأی صادرشده را بپذیریم.
فکر می‌کنید مهدی تاج و درواقع فدراسیون فوتبال قدرت کافی برای مذاکره یا لابی با مقامات آسیایی را دارند؟ یا ما درخصوص مذاکره از پیش بازنده هستیم؟
مطمئن باشید شیخ سلمان در ابتدا به فکر کشور خودش است و دلسوزی‌ای برای ما ایرانی‌ها ندارد. او بحرینی است و تیم‌های کشورش در بُعد باشگاهی و ملی رقیب مستقیم ایران هستند. اما خدمت شما عرض کنم که ما باید رفتار‌های بین‌المللی را بلد باشیم و هم‌پیمان بیشتری جمع کنیم. ملاحظه می‌کنید که دپارتمان قوی‌ای در آسیا نداریم و متأسفانه اکثر ویرانی‌های فوتبال از دوره آقای کفاشیان آغاز شد. من هیچ مشکلی با شخص کفاشیان ندارم، اما باید پذیرفت که اغلب مشکلات ساختاری از دوره ایشان آغاز شد و با دوره تاج ادامه پیدا کرد.
با شناختی که از مسائل مدیریتی در قاره آسیا دارید، فکر می‌کنید می‌توان مذاکراتی را با فیفا انجام داد؟
به نظر من کنفدراسیون فوتبال آسیا که چنین رأیی را صادر کرده؛ پیش‌تر با فیفا در این خصوص به جمع‌بندی نهایی رسیده است. متأسفانه ما الزامات فیفا را انجام ندادیم و چهره فردی را داریم که زیر قولش زده است. بار‌ها اعلام شد که زنان باید در تمامی رشته‌های ورزشی این حق را داشته باشند که همانند مردان در ورزشگاه حضور داشته باشند، اما ما این موضوع را فقط معطوف کردیم به یک مسابقه ملی. کاش فدراسیون فوتبال تعهداتی را که در این مدت به AFC داده منتشر کند تا شفاف‌سازی شود که کدام‌یک از تعهداتی را که امضا کرده، رعایت نشده است. در پایان تصور من این است که رأی نهایی محرومیت تیم‌های باشگاهی از میزبانی باشد، اما امیدوارم مدیران ما احساسی تصمیم نگیرند و هر رأیی را که صادر شد، بعد از مذاکره، بپذیرند و تیم‌های باشگاهی را به زمین مسابقه بفرستند.
