حجت الاسلام حمید پارسانیا از استادان حوزه و دانشگاه در گفت و گویی که در کتاب تازه انتشاریافته «فتنه تغلب» آمده، روایتی را از جلسه تعدادی از فضلای حوزه قم در ۳۰ تیرماه سال ۸۸ با رهبر معظم انقلاب بیان کرده است.
به گزارش خراسان، پارسانیا با اشاره به این که افراد خیلی صریح سخنان خود را با رهبری در میان می‌گذاشتند، درباره پاسخ ایشان به ادعایی درباره جراحی بخشی از نیرو‌های سیاسی در این دوره و در نتیجه محدود شدن چتر رهبر گفت: ایشان درباره این موضوع گفتگو کردند و توضیح دادند که رویکرد و عملکردشان در گذشته چطور بوده و الان هم چتر رهبری برای همه نیرو‌های انقلاب فراگیر است. البته اشاره کردند که در خصوص انقلاب و نظام با هیچ کس رودربایستی ندارند و اگر عده‌ای در برابر نظام اسلامی و مصالح مردم بایستند، آن‌ها هستند که خواسته یا ناخواسته خودشان را از زیر چتر رهبری خارج کرده اند.
تذکر استثنایی رهبر انقلاب به احمدی نژاد
وی به طرح مباحثی درباره چرایی حمایت رهبر انقلاب از دولت نهم اشاره کرد و گفت: آقا در پاسخ به این مسئله ابتدا گفتند این گونه نیست که آقای احمدی نژاد و همه سیاست‌های ایشان مورد قبولشان باشد، از طرف دیگر بخشی از مواضع یا اقداماتی را هم که آقا قبول نداشتند، علنی نشده؛ البته بخشی دیگر علنی شده است؛ مثل مخالفت با انتصاب آقای مشایی به معاون اولی رئیس جمهور. در این مورد، مصادیق مشخص دیگری را هم برشمردند که معلوم شد حداقل در دو نوبت دیگر که آقای احمدی نژاد می‌خواست در طول دولت نهم از آقای مشایی استفاده کند، با مخالفت ایشان روبه رو شد و تلاش‌های رئیس جمهور برای تغییر نظر رهبری به جایی نرسید. ایشان با بیان این که آن چنان نیست که بنده همه آن چه را آقای احمدی نژاد می‌گوید یا انجام می‌دهد، تأیید بکنم، ازجمله اشاره‌ای به نوع برخوردشان در مرقد امام و به ویژه در نماز جمعه به مناظره‌ها داشتند که با صراحت اعلام کردند آن شیوه در مناظرات کار صحیحی نبود و آن جا «علی رؤوس الأشهار» این مطلب گفته شد و این را به عنوان برخورد استثنایی با رئیس جمهور دانستند.
وی در توضیح این موضوع گفت: خودشان به وجه استثنایی آن اشاره کردند که تا به حال و حتی در زمان امام هم سابقه نداشته در یک محیط علنی و در حضور رئیس جمهور، رهبری مواضع وی را نقد و نادرست معرفی کند؛ حتی درباره بنی صدر هم تا وقتی که رئیس جمهور بود، امام این شأن را رعایت می‌کردند و این طور موضع نمی‌گرفتند. به هرحال نکته اول ایشان این بود که آقای احمدی نژاد رئیس جمهور است و رهبری باید از رئیس جمهور حمایت کند و از رؤسای جمهور قبلی هم این حمایت وجود داشته است. پارسانیا افزود: نکته دیگری که اشاره کردند این بود که آقای احمدی نژاد در سال ۱۳۸۴ با شعار آرمان‌ها و ارزش‌های انقلاب و امام به میدان آمد؛ درحالی که پیش از آن در مقطعی حتی اساسی‌ترین آرمان‌های امام و انقلاب رسما و علناً نفی می‌شد. مسئله سومی که بیان کردند، هجوم‌های بیشتری بود که به دولت می‌شد و طبعاً در چنین شرایطی، ایشان حفظ دولت در کلیت نظام را از وظایف قطعی رهبری می‌دانستند.
در دوره‌های قبل هم در برابر ابطال انتخابات ایستادیم
این چهره برجسته حوزوی درباره ایستادگی رهبر انقلاب بر رأی مردم در دوره‌های گذشته نیز گفت: ازجمله مواردی که ایشان بیان کردند این بود که ما در دوره‌های قبل هم در برابر ابطال انتخابات ایستادیم و این کار را نکردیم؛ اشاره کردند به انتخابات مجلس ششم در تهران. در آن مورد، شورای نگهبان حکم به ابطال داد و به لحاظ قانونی هم در حیطه مسئولیت و شأن شورای نگهبان بود که این کار را بکند. اما رهبر انقلاب با استفاده از اختیارات رهبری در قانون اساسی، تصریح کردند که جلوی این کار ایستادم و اجازه ندادم انتخابات مجلس ششم در تهران باطل شود، به رغم این که وجود تخلف محرز بود. درباره انتخابات دوم خرداد هم رهبری در جلسه ۲۶ خرداد ۱۳۸۸ با نمایندگان ستاد‌های کاندیدا‌ها اشاره کرده بودند که فردای دوم خرداد و انتخاب آقای خاتمی، یکی از مسئولان دولتی پیش من آمد و گفت که انتخابات باید ابطال شود و من آن چنان با او برخورد کردم که انتظار نداشت.
حضور ۲ جریان معتقد به انقلاب را برای نظام لازم و مفید می‌دانم
پارسانیا در تشریح جزئیات این جلسه گفت: رهبر انقلاب نقل کردند که روزی به آقای خاتمی گفته اند، حضور جریان سیاسی شما را لازم می‌دانم و اگر چنین جریانی در کشور وجود نداشت، خودم آن را به وجود می‌آوردم تا برایند جریان چپ و جریان آقای هاشمی، معتدل شود. من حضور دو جریان معتقد به انقلاب با سلایق مختلف سیاسی و اجتماعی را برای نظام لازم و مفید می‌دانم.
رهبری فرمودند که «اجازه نمی‌دهم جریان روشنفکری درحوزه آسیب ببیند»
وی همچنین اظهارکرد: ایشان برخورد‌های غیر منطقی و بعضا توهین آمیزی را که از ناحیه نیرو‌های غیر رسمی و به هر عنوان و بهانه‌ای انجام می‌شد نامرتبط با رهبری دانستند و به صراحت آن‌ها را نفی و مخالفت خود را بیان کردند. حتی وقتی یکی از دوستان گفتند که این رفتار‌های نادرست دارد با دو پاره کردن طلاب و برخورد حذفی با برخی، به جریان روشنفکری حوزوی آسیب می‌زند، آقا ضمن بیان این که من هر حمایتی را برای تحول در حوزه انجام می‌دهم، به صراحت فرمودند: من اجازه نمی‌دهم جریان روشنفکری درحوزه آسیب ببیند یا منزوی شود. هر اقدامی که لازم باشد برای تقویت آن انجام می‌دهم.
ناخرسندی رهبر انقلاب از راهپیمایی مقابل جامعه مدرسین
این استاد حوزه علمیه تصریح کرد: مطلب دیگر درباره تندروی‌های برخی گروه‌ها بود. ایشان با اظهار ناخرسندی از تندروی‌ها به برخی از آن‌ها نیز اشاره کردند. مثلا راجع به آن راهپیمایی که در قم شده بود توضیحاتی را بیان کردند. راهپیمایی توسط برخی از طلابی برگزار شده بود که آن زمان طرفدار آقای احمدی نژاد بودند. این راهپیمایی مجوز قانونی نداشت و ظاهرا بعد از آن که اعلان راهپیمایی کرده بودند تذکراتی به آن‌ها داده شده بود، اما آن‌ها با توجیه کردن تذکر‌های داده شده، بازهم راهپیمایی را برگزار کرده بودند. راهپیمایان در مقابل جامعه مدرسین شعار‌هایی را نیز علیه برخی از اعضای جامعه مدرسین داده بودند. رهبری فرمودند که کار بدی انجام شده و، چون شنیده بودند که عده‌ای این حرکات را مستند به یکی از آقازاده‌های ایشان کرده اند، ماجرا را برای ما بازگو کردند. ایشان گفتند، از آن فرزندشان پرسیده اند که آیا با این افراد در ارتباط هستند؟ وی گفته بود نه. آقا به این اکتفا نکرده بودند و بیان کردند: پیش خودم گفتم نکند نام فرزندم را اشتباه گفته اند؛ من از بقیه فرزندانم هم تک تک پرسیدم، اما همه گفتند نه. ایشان تصریح کردند که من پیغام دادم که این کار‌ها و روش‌ها نادرست است.
حوادث کوی سبحان و کهریزک تأسف بار و غیرقابل دفاع است
پارسانیا درباره موضع رهبر انقلاب درخصوص درگیری‌های خیابانی یا حوادثی مثل کهریزک گفت: ایشان حوادثی مثل کوی سبحان و کهریزک و... را تأسف بار و غیر قابل دفاع دانستند و مثلا راجع به کهریزک به پیگیری‌هایی که خودشان کرده بودند و دستوراتی که داده بودند اشاره کردند. ثانیا بیان کردند وقتی در کف خیابان دارد حوادثی اتفاق می‌افتد، همه نمی‌توانند در لحظه برای بهترین نوعی که می‌شود عمل کرد، تصمیم بگیرند؛ خطا‌ها و اشتباه‌هایی هم وجود دارد؛ آن چنان نیست که همه کار‌هایی که شده قابل دفاع باشد.
خواص نظرشان را بفرمایند تا نوبت عوام هم بشود.
چه بنويسيم كه امكان انتشار داشته باشد.