روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: عملکرد برخی عناصر مجلس به ویژه در طیف همیشه در صحنه برای استیضاح وزرای کابینه به وضوح نشان می‌دهد که آنها بدون رعایت مصالح نظام و بی‌اعتنا به منافع ملی مایلند یا دولت را به زمین بزنند و یا حداقل آنرا زمین گیر کنند.
به راستی استیضاح زنجیره‌ای وزرای کابینه با فاصله‌ای کمتر از یک ماه و یا یک هفته، چه معنائی جز این دارد که کسانی سعی دارند رفتاری را در پیش بگیرند که یک دولت ناتوان داشته باشیم که در اداره امور، فاقد تمرکز باشد و در برخورد با مسائل همواره منفعل ظاهر شود؟
اگرچه استیضاح وزرا و سوال از رئیس‌جمهور و یا کشاندن وزرا به مجلس برای پاسخگوئی به سوالات، از حقوق نمایندگان مجلس است ولی تکرار و استمرار آن به ویژه در شرایط حساس که دولت باید تمام توان و ظرفیت خود را برای مقابله با دشمنان شرور و خنثی کردن توطئه‌های پرتعداد آنها بسیج کند، به نوعی است که چندان قابل درک و توجیه به نظر نمی‌آید.
به راستی نمایندگانی که از بسیاری مسائل آشکار و نهان آگاهند و به منابع متنوع اطلاع رسانی و اطلاعات طبقه بندی شده هم دسترسی دارند، آیا پاسخ متقنی درباره آن 5 سوال مطروحه از رئیس‌جمهور را در اختیار نداشتند؟ این نکته به ویژه زمانی معنی‌دار خواهد بود که رفتار رئیس‌جمهور روحانی و رئیس دولت‌های نهم و دهم با مجلس را مقایسه کنیم و رفتار متقابل مجلسیان با این دو را مدنظر قرار دهیم.
یکی مجلس را در ذیل امور هم نمی‌دانست و با پرداخت 5 میلیون تومان پول توجیبی به برخی نمایندگان، رای و نظر آنها را معامله می‌کرد و دیگری با تکریم و حفظ حرمت مجلسیان برای رای و نظر آنها احترام خاصی قائل میشود. یکی فرصت حضور در مجلس را به افشاگری علیه خاندان رئیس مجلس و دیگران اختصاص می‌داد و دیگری با حفظ عزت و حرمت مجلس به تکریم آنها پرداخته است. به وضوح باید اذعان کرد که در مجلس متناسب با نجابت رئیس جمهور با وی رفتار نشد.
نمایندگان به خوبی و پیشاپیش، از پاسخ به سوالات 5 گانه خود آگاه بودند و با در نظر گرفتن ملاحظات و موانع بازدارنده سیاسی – اخلاقی و رعایت مصالح کشور و منافع ملی، آنگونه نبود که از پاسخ‌های رئیس‌جمهور روحانی قانع نشده باشند.
سخن در این باره فراوان است و خدا نکند که نمایندگان سابق و لاحق به تناسب مصلحت اندیشی‌های شخصی، گروهی و جناحی و همچنین منافع خاصی که در این قبیل مخالف خوانی‌ها مستتر است، مصالح کشور و منافع ملی را قربانی کنند. دشمن این روزها به صراحت سخن می‌گوید.
عربده می‌کشد و اهداف پلید خود را با وقاحتی بی‌نظیر رسانه‌ای می‌کند. عقل و منطق ایجاب می‌کند یاران و یاوران انقلاب و نظام به ویژه کسانی که خود را نماینده ملت می‌دانند، تاسی به ملت غیرتمند و سلحشور ایران کنند و منافع ملی و مصالح کشور را نه فقط در گفتار بلکه در عمل هم مقدم بر هر انگیزه و هدف دیگری قرار دهند. تنها در این صورت است که عملکرد مجلسیان و رفتار متقابل رئیس‌جمهور و سایر قوا نشانه‌ای از اقتدار و سلامت و سیاست ورزی در نظام مقدس جمهوری اسلامی خواهد بود.
اصلا روحانی نمیرفت مجلس و اونها قانع نمی شدند سنگین تر بود.