یادداشت دریافتی- محمد ماکویی؛ مقایسه کار صحیحی نیست! با این وجود میزان خوبی و بدی اشخاص و اشیا در بسیاری از موارد جز از طریق قیاس مشخص نمی شود!
درست است که در انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 دکتر محمود احمدی نژاد غایب بزرگ به حساب می آمد اما حضور فعال جریان فکری منتسب به وی رقابت انتخاباتی این سال را نیز همچون دوره های گذشته داغ و پر هیجان نمود!
به عبارتی مردمی که دست کم در ذهنشان احمدی نژاد و روحانی را مقایسه می کردند، خود را ناگزیر به گزینش از میان کسی که خوب نمی شناختند و امتحان نشده بود و فردی که به خوبی معرف حضور همه بود و بد جوری امتحانش را پس داده بود، مشاهده نمودند!
در این میان از آنجا که نمی شد با مقایسه "دستاوردها" رییس جمهور منتخب را برگزید، رای دهندگان بهتر دیدند که در مقایسه "برنامه ها" و "از دست رفته ها" اولی را برگزیده و "ناشناخته" یا "کمتر شناخته شده" را به "معرف حضور همه" ترجیح دهند!
همگان به خوبی اطلاع دارند که دولت حسن روحانی در بدو امر با مشکلات و معضلات عدیده و ندیده ای دست و پنجه نرم می کرد که به ویژه در عرصه های اقتصادی و سیاست خارجی کاملا خودنمایی می نمود!
در عرصه اقتصاد کمبود بودجه و بدهی های فراوان مانع از این می شد که دولت بتواند دستی به سر و گوش اوضاع و احوال معیشتی خانوارهای ایرانی بکشد و در حوزه سیاست خارجی نقصان اعتبار بین المللی،مردم را نگران و دست به دعای "خدا این امنیت را از ما نگیرد" می نمود!
نکته حائز اهمیت و مغفول مانده این است که بر خلاف تصور، "اقتصاد" و "سیاست خارجی" چندان هم بی ربط نیستند و به همین دلیل بسیاری از کشورها به مدد اعتبار بین المللی از عهده بحران های اقتصادی برآمده و می آیند زیرا وام دهندگان به آن ها به اعتبار اینکه حساب هایشان قبل از سر رسید مقرر تسویه می شود از ارائه کمک های انسان دوستانه به ایشان دریغ نمی ورزند!؟
از سوی دیگر کشورهایی هم هستند که می توانند به برکت پول هایی که خرج روابط بین المللی می کنند، سر و صدای کارهایی که به اعتبارشان لطمه می زند را در نیاورده ببینند! در این رابطه می توان به عربستانی اشاره کرد که در طی سالهایی طولانی به خوبی توانسته برای خود در عرصه بین المللی و جهانی اعتبار خریداری نماید!
با این حساب است که هم می باید بر وزارت امور خارجه ای که بدون صرف هزینه گزاف یا قابل توجه، اعتباری بین المللی خریداری نمود دست مریزاد گفت و هم بر وزارت اقتصادی که بی کمک های انسان دوستانه دول خارجی اوضاع و احوال مالی مردم را سر پا نگه داشت درود فرستاد!
با همه این احوال مشکل بزرگ دولت حسن روحانی این است که مجبور شد برای گذر از بحران دست به مقایسه زده و اوضاع و احوال خود را با دولت احمدی نژاد قیاس نماید!
شک نیست که انجام این "مهم" در سال اول ریاست جمهوری مقبول و پسندیده بود زیرا مردمی که به مسائل و مشکلات پی می بردند می توانستند کمک حال دولت شده و کمی صبر و تحمل پیشه کنند تا اوضاع به تدریج وفق مرادشان گردد!
متاسفانه قیاس دولت ها بیش از میزان لازم به دولت دکتر حسن روحانی چسبید و آقای رییس جمهور بهتر دیدند مقایسه فوق را تا سر رسید سال 1396 نیز کماکان پیگیری نمایند!
ایراد عمده چنین قیاسی این است که دولت روحانی با تصور "از احمدی نژاد که بهتریم!" همیشه و کماکان خوب جلوه می کند و این در حالی است که اگر رییس دولت پس از سال اول، دست به مقایسه خود با خویشتن می زد و سعی می کرد هر سال برای خود کارنامه ای قابل قبول تر از سال پیش دست و پا نماید، می توانست خواستنی تر شده و خوبی را بیش از پیش مال خود نماید!؟
