شاید شما هم بر حسب اتفاق ویدیوهایی را در شبکههای مجازی دیدهاید که در آن اجساد را در تبت تکه تکه کرده و به خورد لاشخورها میدهند، تصاویری که مو را بر تن سیخ میکند. این سنت وداع با مردگان با گذشت هزاران سال هنوز در برخی از مناطق جهان دنبال میشود.
گروهی از بومیان تواراجایی جزیره سولاوسی در اندونزی، طبق رسمی باستانی در ماه اوت هر سال، مردگان را از گور بیرون میآورند، تمیز میکنند و با پوشاندن لباس و زیورآلات، با آنها تجدید دیدار میکنند.
طی این مراسم که «ماننه» (’ma’nene) نام دارد، برخی از مردم توراجا بر اساس عادات و روش زندگی درگذشتگان، لباسهایی جدید و عینک آفتابی برای مردگان میآورند و برخی دیگر حتی برایشان سیگار روشن میکنند.
به گزارش نیویورک تایمز، روشهای خاص تدفین مردگان به مردم توراجا این امکان را میدهد تا اجساد عزیزانشان را برای صدها سال بدون آسیبهای اساسی و یا از هم پاشیدن بدن نگهداری کنند.
مردم توراجا بر این باورند که میان مردگان و زندگی ارتباطی نزدیک وجود دارد و این مراسم در واقع جشنی برای ادامه حیات حتی در سرزمین مردگان است.
وقتی میتوانید با گوشت بدن فرد تازهدرگذشته حیوانات را سیر کنید، چرا خودتان آن را بخورید؟ چنین فکری همان رسم بوداییان تبت یا «تدفین آسمانی» است؛ سنت خردکردن بدن مرده به تکههای کوچک و سپردن باقی کار به حیوانات و مشخصاً پرندگان.
میگل فارل، سازنده نرم افزار کاربردی پَست پُست (Past Post) میگوید: «مکزیکیها به مرگ میخندند، اما صحبت دربارهاش برایشان سخت است».
دهها ظروف سرامیکی کشف شده در گورستان سقاره هنوز حاوی دستورالعملهایی در مورد چگونگی آماده سازی مردگان برای زندگی ابدی هستند.
او جلسات آنلاین خود را در اواخر شب برگزار میکند و در طی آن برای خریداران نحوه دقیق مرگ صاحبان هر لباس را توضیح میدهد.
مرگ، واقعیتی است که همه ما دیر یا زود با آن رو به رو خواهیم شد، اما در یکی از مناطق اندونزی قرن هاست که مرده ها بخشی عادی از زندگی روزمره زنده ها هستند.
اعضای قبیله آگوری به دنبال راهی برای رهایی از هوای نفس، شرم و شهوت هستند و به همین دلیل برای این کار لباس های کمی می پوشند.
زنان قبیله ای در جنگل های بارانی آمازون بر روی صورت خود خالکوبی و سبیل هایی عجیب شبیه گربه دارند که از یک جهت برای زیبایی و از جهت دیگر راهی برای شناسایی آنان در برابر آدم ربایی است.
اجساد بیرون کشیده شده از قبر بعضا دهها یا صدها سال پیش مرده اند. پس از بیرون کشیده شدن لباس به تن آنها می شود. اعضای قبیله توراجا معمولا چند هفته یا چند ماه اجساد را در خانه خود نگهداری می کنند.
کسی نمیداند این مراسم از کجا سرچشمه گرفته، اما برخی معتقدند که این رسم ایجاد شده تا مانع از آن شود که زنان، شوهران ثروتمندشان را کشته و با معشوق واقعی خود ازدواج کنند. احتمال دیگر این است که این کار به عنوان راهی برای وصال دوبارهی زن و شوهر در زندگی پس از مرگ انجام میشده تا زنان از این راه بتوانند حوریان فرصتطلب را از میدان به در کنند! جالب است که هند اولین و تنها فرهنگی نبود که این سنت را پذیرفت. دیگر جوامع باستانی از جمله مصریان، یونانیان، گوتها و سکاها نیز کاری شبیه به ساتی انجام میدادند.
اعتقاد بر این است که اگر زنان در مراسم حمل جسد به قبرستان حضور داشته باشند باعث فوران آتشفشان یا زمین لرزه می شود.
گورستان کاپوچین مکانی حیرتانگیز و ترسناک در شهر پالرمو واقع در جزیره سیسیل ایتالیاست.
اکنون با گذشت سالها و توسعه شهر تهران، گورستان جوز درختک، برجها و ساختمانهای بسیاری را در همسایگی خود میبیند. گویی که گورستان مهمان ناخواندهی آجودانیه است.
در یکی از روستاهای اندونزی رسم عجیب نپش قبر و شستشوی مردگان انجام میشود.
امضافروشي در نظام مهندسي بارها رسانهاي شده و واكنشهاي متعددي در قبال آن صورت گرفته است. تخلفاتي كه در اين عرصه رخ ميداد آنقدر قابلتوجه بود كه كار به دعواي اين سازمان و وزارت راه كشيد و بحث تغيير آييننامه اجرائي قانون نظام مهندسي و كنترل ساختمان براي كاهش اختيارات اين سازمان در دستور كار قرار گرفت.
روز مردگان یک جشن ملی در مکزیک و برخی از کشورهای دیگر است که هر سال از ۳۱ اکتبر تا دوم نوامبر برگزار میشود و در این سه مشغول انجام جشن میشوند.
یک شرکت مد و لباس در انگلیس از مدل های خود برای مردگان رونمایی کرد!