حسن وثوق، معروف به وثوقالدوله تا پیش از تکیهزدن بر کرسی نخستوزیری مسندهایی، چون وزیر مالیه، وزیر معارف، وزیر خارجه، وزیر داخله و وزیر عدلیه را در دولتهای مختلف تجربه کرده بود. وثوقالدوله به واقع ازجمله رجالی بود که همه آینده خود را روی حفظ روابط حسنه با انگلستان قمار کرده بود و حتی احمدشاه نیز با وجود اینکه دل خوشی از او نداشت فقط به واسطه اعتماد انگلیسیها دو نوبت زیر بار نخستوزیریاش رفت و از قضا در همان نوبت دوم بود که آن فرزند ناخلف یعنی قرارداد ١٩١٩ متولد شد.