بهمن فرمان آرا کارگردان مطرح سینمای ایران درباره دیدار با عزت الله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی توضیحاتی ارائه کرد.
بازیگری برای بهمن فرمان‌آرا صرفا حضور مقابل دوربین نیست. درک فضای فکری کارگردان اثر و موضوعی که به آن پرداخته می‌شود، از جمله نکاتی است که او را در پذیرش نقش مجاب می‌کند. بهمن فرمان‌آرا این روز‌ها فیلم «مجبوریم» به کارگردانی رضا درمیشیان را در اکران سینما‌ها دارد.
آقای فرمان‌آرا اگر می‌خواستند مثل «صادق‌پور» فیلم بسازند، نمی‌توانستند، چون تجربه ساخت فیلم «خانه قمرخانم» را داشتند، ولی فیلم «آقا مهدی کله‌پز» آقای صادق‌پور خیلی موفق‌تر از فیلم ایشان شد.
بهمن فرمان آرا گفت: شما به قسمت نام‌آوران بهشت زهرا بروید به جای شاملو، احمد محمود و... ابوالحسن نجفی و... چه کسی آمده است؟ چه کسی جایگزین شده است؟ اما من دلم می‌خواهد همین‌جا بمیرم همین‌جا خاکم کنند. این دنیا بلیت یکسره است، ولی دلم می‌سوزد که چه کسانی را داریم از دست می‌دهیم، امیدوارم یک دوره‌ای بشود که همه علاقه‌مند شوند که خودشان یا بچه‌هایشان به ایران برگردند.
بهمن فرمان آرا گفت: سیاه‌پوستی که در آمریکا کشته شد، نزدیک ۹ دقیقه زانوی افسر پلیس روی گردنش بود و جورج فلوید قادر به نفس‌کشیدن نبود؛ سینمای ایران هم این شرایط را دارد و زانوی دولت روی گردنش است و در همه چیز دخالت می‌کند. هرچقدر ما سینماگران می‌گوییم در این شرایط نمی‌توانیم نفس بکشیم، کسی گوش نمی‌کند و مجبوریم خودمان را با این شرایط وفق بدهیم.
حکایت دریا حکایت طاهر محبی ( بهمن فرمان آرا )، نویسنده‌ی سال خورده‌ای است که مدتی را در یک آسایشگاه روان درمانی گذرانده است و بعد از چند سال به تجویز پزشک به خانه اش منتقل می‌شود.
نوه من دو سال و نیمه است. در ذهن خودم فکر می‌کنم بتوانم تا ۱۴ سالگی او را ببینم؛ تازه اگر هوش و حواسم را از دست نداده باشم. علت اینکه جایی نمی‌روم این است که می‌خواهم در ایران بمیرم. دلم می‌خواهد اگر قرار است کار کنم، با بچه‌های ایرانی باشد. الان یک دستیار ۱۸ ساله دارم، زمانی که نمایش‌نامه را خواندم، مجبورش کردم درباره اش حرف بزند. می‌داند اگر پروژه‌ای باشد، ممکن است دستیار چهارم و پنجم باشد، اما می‌خواهد یاد بگیرد. آخرین باری که در دانشگاه هنر تدریس می‌کردم موقع امتحان دیدم دو تا از بهترین شاگردانم نیستند و فهمیدم حراست بیرونشان کرده است.
گفته می‌شود «مجبوریم» پربازیگرترین و پر لوکیشن‌ترین فیلم درمیشیان است که فیلمبرداری آن در سه ماه در صد لوکیشن در تهران انجام شده که از این میان بخش عمده‌ای از آن در جنوب شهر تهران فیلمبرداری شده است.
من از سینما بیرون نمی‌روم. اگر قصد چنین کاری را داشتم، همان ۱۰ سالی که فیلم‌نامه می‌دادم و رد می‌شد از سینما خداحافظی می‌کردم که یازدهمین فیلم من «بوی کافور عطر یاس» مجوز ساخت گرفت؛ بنابراین نمی‌توان من را از میدان به‌در برد، مگر اینکه دستور رسمی مبنی‌بر کارنکردن من صادر شود. همان چهار سال دوم حضور آقای احمدی‌نژاد کار نکردم و فیلم نساختم، اما در همان زمان کتاب ترجمه کردم و نوشتم و نمایش‌نامه‌ای را کامل کردم. من عاطل و باطل روزگارم را نمی‌گذرانم. برای اینکه به جمله‌ای که در «بوی کافور عطر یاس» هست اعتقاد دارم که هراس من از مرگ نیست، از بیهوده‌زیستن است.
کارگردان فیلم‌های «شازده احتجاب» و «خاک آشنا»، پنج سال قبل؛ پس از اینکه در اواخر دهه 70 و نیز دهه 80 «یک بوس کوچولو»، «خانه‌ای روی آب» و «بوی کافور عطر یاس» را با موضوع مرگ کارگردانی کرد و سه گانه‌ای ماندگار برای سینمای ایران به جا گذاشت، به دنبال ساخت فیلمی رفت که تاکید داشت برخلاف آن سه‌گانه درباره "زندگی" است و "امید" وجه بارز و پررنگ آن است.
رییس سازمان اداری و استخدامی:
رییس سازمان اداری و استخدامی با بیان اینکه وزارت اطلاعات مرجع تایید دو تابعیتی‌ها است، گفت: طبق قانون کسانی که به استخدام دولت جمهوری اسلامی در می‌آیند باید تابعیت ایران داشته باشند.
فرمان‌آرا باید این پرسش نسل امروز را هم توضیح دهد که آیا اجازه آزاد چرخیدن و اظهار نظر کردن و فیلمسازی به وی و عدم محاکمه ایشان که در بدترین روزگار این ملت یعنی دوران ستم‌شاهی، مدیر تولید یکی از تبهکارترین عناصر آن رژیم یعنی اشرف پهلوی بوده و برخی از مستهجن‌ترین آثار به اصطلاح سینمایی مانند «در امتداد شب» را ساخته که موجب انحراف ذهنی نسل جوان شد، خیانت به دموکراسی نیست؟!
نامه مسعود كيميايي به بهمن فرمان‌آرا
به بهانه تولد هفتادوپنج‌سالگی
سفر به زمین باستانی تبرستان: زیباترین آثار باستانی مازندران که باید ببینید 
