عزارداری

مداحان تریبونی به اسم منبر پیامبر یا مجلس امام حسین (ع) دارند که در افکار عمومی از جایگاه بالایی برخوردار است؛ بنابراین مداحان باید محدودیت‌های بیشتری برای خود اعمال کنند. اگر رعایت نشود هم آن جایگاه و هم آن فرد آسیب می‌بیند. یک مداح هم یک سلبریتی است. اما برای مداح محدودیت‌ها باید بیشتر باشد، چون تریبون خاص تری در اختیار دارند. اگر مداح مداح نبود و استعداد و صدا نداشت کسی به حرف‌های سیاسی او توجه نمی‌کرد. الان اگر به حرف‌های او توجه می‌شود به این خاطر مورد توجه قرار گرفتن تریبون اوست. مداحان باید توجه داشته باشند که علت اینکه مردم پای تریبون آن‌ها می‌نشینند این نیست که او را فرد صاحب نظر سیاسی می‌دانند. بلکه اتفاقا به خاطر استعداد و صدای خوبی که دارند گرد او می‌آیند. اگر این استعداد نبود یا در ایام عادی آن‌ها در یک جای بزرگ روی صندلی بنشینند کسی پای صحبت سیاسی آن‌ها نمی‌نشیند. مداحان در اظهار نظر سیاسی نباید وارد مصادیق شوند بلکه باید در کلیات و در هدایت صحبت کنند.