نتایج این تحقیق نشان داد که چنین واکنشی وقتی همه اتمها در ابتدا در وضعیت کوانتومی یکسانی باشند، بسیار سریعتر عمل میکند. در آخر نیز درست مثل شروع واکنش، تمام مولکولها در وضعیتی مشابه قرار خواهند داشت. این موضوع برای دانشمندان میتواند نتایج خوبی را در پی داشته باشد.
این فراماده جدید با استفاده از رشتهای از ریاضیات به نام توپولوژی توسعه یافته است. این شاخه به بررسی اشکال و چیدمان آنها در فضا میپردازد.
نسجام کوانتومی به این امکان اشاره دارد که یک جسم میتواند همزمان دو حالت مختلف را به خود اختصاص دهد. بااینحال، انسجام کوانتومی ظریف است و بهراحتی فرو میریزد؛ بنابراین مشخص نبود که پروتکل جدید کار میکند یا خیر؛ بنابراین تیم محققان اولین آزمایشهای خود را انجام دادند که نتایج بهدست آمده از آنها تأثیرگذاری این روش را نشان میداد: «ما همچنین نشان دادیم که حتی پالسهای مایکروویو بسیار کمتوان را میتوان با استفاده از پروتکل ما بهطور مؤثر تشخیص داد.»
پژوهش کوانتومی در دانشگاه شیکاگو
ایالات متحده، چین و سایرین در حال رقابت برای استفاده از ویژگیهای عجیب ذرات کوانتومی به منظور پردازش اطلاعات به روشهای جدید قدرتمند هستند فناوریای که میتواند مزایای عمده اقتصادی و امنیت ملی را برای کشورهایی که بر آن تسلط دارند به همراه داشته باشد.
کمپانی امریکایی چند ملیتی IBM به تازگی توانسته بزرگترین یخچال دنیا را برای کامپیوترهای کوانتومی بسازد.
به نظر میرسد پیشرفت در حال شتاب گرفتن است. برخی از بزرگترین شرکتهای جهان و مجموعهای از استارت آپهای موفق و دانشگاهها روی سختافزار (رایانههای واقعی)، تصحیح خطا (برای ارائه وفاداری) و نرم افزار (الگوریتمهای تنظیم شده برای بهره برداری از محاسبات رایانههای کوانتومی ) کار میکنند.
چشم انداز یک آخرالزمان کوانتومی تا چه میزان واقع بینانه است؟
کارآفرینان ترسناک تازهای مانند "هری اوون" رئیس ارشد استراتژی در PostQuantum و "ایلیاس خان" مدیر اجرایی شرکت Quantinuum مستقر در کمبریج و کلرادو با طرح این استدلال که رایانههای کوانتومی اکثر روشهای رمزگذاری موجود را بی فایده میسازند و هر عامل و بازیگری که چنین ظرفیتی را توسعه دهد قادر خواهد بود فورا سیستمهای دفاعی دولتی را خاموش کند و به اطلاعات خصوصی و جزئیات بانکی دسترسی پیدا کند،باعث ایجاد ترس شدند.
دانشمندان دانشگاه هاروارد و آزمایشگاه پرتوی یون ساندیا با ادغام دو اتم سیلیکون در یک ماتریس الماس توانستهاند دو رایانه کوانتومی متفاوت را به هم متصل کنند.
دانشمندان روسی موفق شدند رایانه کوانتومی بسازند که پیش نمونه پردازشگر کوانتومی شود.