بدن نئاندرتالها برای زندگی در آب و هوای سرد سازگارییافته بود. به طور مثال آنها کاسه سر بزرگ داشتند، کوتاه قامت، اما بسیار قوی بودند. بینی پهن داشتند و دارای قوس ابرو بودند. برخلاف ما آنها چانه کوچکی داشتند. به طور میانگین، نئاندرتالهای مذکر دارای قد ۱۶۵ سانتی متر، و زنها بین ۱۵۳ تا ۱۵۷ سانتی متر بودند.
آزمایشهای انجام شده بر روی 'دی. ان. ای' این فسیل که در یک مجله علمی منتشر شده نشان میدهد موجودات منقرض شده در مقایسه با گونههای ما به نئاندرتالها نزدیکتر هستند.
انسانها میتوانند تا ۱۲۰ سال زنده بمانند؛ در حالی که انسانهای نخستین، تنها نیمی از این زمان را زندگی میکردند. پیری زیستی، زوال عمومی یک اندام است که به ضعف در برابر بیماری و نهایتا مرگ میانجامد. این فرآیند، پیچیده و با ژنهای بسیاری در ارتباط است.