اقبال واحدی مجری پیشکسوت تلویزیون در سن ۶۷ سالگی بر روی صندلی اجرای برنامه سال تحویل شبکه یک مینشیند. «صبح بخیر ایران» اولین برنامه او در تلویزیون بود که سال ۱۳۷۳ روانه آنتن شبکه یک شد. او امسال اجرای ویژه برنامه شب یلدای شبکه یک را هم بر عهده داشت.
به دلیل سرما مجریان شبکه ۵ با کلاه و دستکش روی آنتن زنده حضور یافتند.
همزمان با استعفاها و خروج های اجباری از صدا و سیما از جانب بازیگران، مجریان و فیلم و سریال سازان، شاهد استفاده از یک مجری در چند برنامه تلویزیونی هستیم که به وضوح کمبود مجری را در شرایط کنونی در صدا و سیما نشان می دهد.
وقتی عرصه بر مجریانی مانند عادل فردوسیپور، با آن حجم از مخاطب و محبوبیت تنگ میشود و راه برای مجریانی مانند محمدحسین میثاقی باز میشود. عجیب نیست که حالا دست تلویزیون خالی بماند و هیچگونه نتواند این خلا را پر کند. همانگونه که جای خالی شهاب حسینی و هومن سیدی و حسن فتحی در تلویزیون پر نشده و کسی جایگزین نشده است، طبیعتا جای خالی مجریانی که یا به زور مجبور شدند بروند یا قهر کردند به هیچ وجه پر نخواهد شد.
کیهان نوشت: این یک فرصت برای صداوسیما هست که در چنین هنگامهای، با شناخت ماهیت فرصتطلب برخی افراد معلومالحال، نسبت به گزینش و همکاری با آنها تجدید نظر کند.
برنامههای گفتگو محور شبکههای مختلف سیما، بخش مهم و حجیمی از کنداکتور تلویزیون را به خود اختصاص دادهاند. این برنامهها در هر حوزهای که باشند، به یک یا چند مجری نیاز دارند تا سکان و نبض برنامه را به دست بگیرند، گفتگوها با مهمانها را هدایت کنند و در مواقع ضروری خصوصا در برنامههای زنده واکنش درست و به موقعی از خود نشان دهند؛ و البته چنین سرمایهای برای هر شبکه تلویزیونی ساده و آسان به دست نمیآید.
انگار یک تشتت و تضاد فکری اتفاق افتاده و در زمانی که مجریهای صداوسیما از صدها گزینش رد میشوند تا به آنتن برسند و هر هفته به خاطر گفتن یک جمله یا نگفتن آن توبیخ میشوند، میبینیم یک آدمی را از کف خیابان میآورند و به او اجرا میدهند، کسی که نمیداند روی چه خطوط قرمزی حرکت میکند، روی آنتن میرود و برنامه اجرا میکند.