پایان میانجیگری میان ایران و آمریکا؟
با پایان نشست نیویورک، فصل دیگری از میانجیگریها به پایان رسید. فعلا در کوتاه مدت، چشم انداز موفقیت وساطتها تیره و تار است. هر چند که تلاشها در این زمینه هنوز ادامه دارد. در هفته جاری عادل عبدالمهدی، نخست وزیر عراق، بار دیگر به تهران سفر میکند. چهارشنبه هفته گذشته او به عربستان رفت. منابع عراقی میگویند عبدالمهدی راهکاری برای کاهش تنشها میان ایران و عربستان دارد.
عدم تمایل ترامپ برای دیدار با روحانی در حالی مطرح میشود که دولت آمریکا پیش از سخنان دیروز رهبر انقلاب اسلامی ایران مبنی بر این که ایران در هیچ سطحی با آمریکا مذاکره نخواهد کرد، در موارد مختلفی برای دیدار با مقامات ایرانی تمایل نشان داده بود.
فرارو در گفتگو با محسن جلیلوند بررسی کرد:
اصولا آمریکاییها نگران ایران هستند؛ چه بولتون باشد چه نباشد. آمریکاییها ایران را تهدید منافع خود در منطقه میبینند. بودن یا نبودن بولتون در سیاست آمریکا تغییری ایجاد نخواهد کرد. اینکه بگوییم آمریکا با برکناری بولتون آمریکا خواسته نرمش نشان دهد درست نیست. آمریکاییها قائل به فشار حداکثری هستند و حتما آن را حفظ میکنند.
او پیش از این روز چهارشنبه گفته بود: هر چیزی ممکن است. آنها مایلند بتوانند مشکلاتشان را حل کنند. ما میتوانیم موضوع را در ۲۴ ساعت حل کنیم.
القادری تصریح میکند که فرانسه تحرکات اخیر اسرائیل علیه حضور ایران در منطقه را یک تهدید واقعی میداند، که میتواند تلاشهای میانجی گرانه پاریس را با شکست مواجه کند. فرانسه همچنین میداند که حملات اسرائیل، باعث بالا رفتن سطح خشونت در منطقه میشود و آثار این خشونت میتواند به مشکلات اقتصادی بزرگی برای اروپا، بینجامد؛ بویژه در صورتی که تهران تصمیم به بستن تنگه هرمز و متوقف نمودن صادرات نفت، بگیرد.
آیا ایران باید با آمریکا مذاکره کند؟
علی بیگدلی: از انقلاب تاکنون واسطهگری بین ما و آمریکا تا این حد امیدوار کننده نبوده است/ داوود هرمیداس باوند: برای برای حل موضوع باید مذاکره کرد/ فواد ایزدی: دیدار با ترامپ فاجعهای بزرگتر از فاجعه برجام خواهد بود.
«تمام هدف ترامپ این است که در شورای امنیت، ایران را به عنوان یک تهدید منطقهای نشان دهد لذا اگر آقای روحانی دلایل متقن و قوی دارد باید در جلسه حضور یافته و آمریکا را متهم کند به این که قوانین بین المللی را زیر پا گذاشته و برخلاف منشور و حقوق بینالملل از برجام خارج شده است».
اگر چه به دلیل غیرقابل اعتماد بودن ترامپ، امضای هرگونه توافق با او ارزش اندکی خواهد داشت، اما تهران میتواند از این غیرقابلاعتماد بودن ترامپ به نفع خودش استفاده کند. صرف تصویر دست دادن و گفتگوی خصوصی روحانی و ترامپ، در ریاض و تلآویو رعب و وحشت میافکند.
علاوه بر موانعی که در خود واشنگتن بر سر راه دیدار ترامپ و روحانی وجود دارد (لابیهای ضدایرانی واطرافیان تندرو ترامپ)، بین دو طرف درباره ارزش دیدار هم اختلاف نظر وجود دارد. ترامپ عاشق نشست و زرق و برق آن است. اما ایرانیان، برای نشستهای از نوع "دیدار برای دیدار" اهمیتی قائل نمیشوند. مانع دیگر، فقدان مشوقهای مثبت است. ترامپ هرگز نگفته است که در ازای امتیازهایی که ایران ممکن است بدهد، او چه چیزی در ازای این امتیازات خواهد داد.