چین برخلاف مقررات سازمان تجارت جهانی (که تضمین کننده اصل رقابت در بازار آزاد است) به صورت کاملا برنامه ریزی شده اقدام به پایین نگه داشتن ارزش پول خود در برابر سایر ارز‌های خارجی می‌کند تا از یک سو قیمت کالا‌های صادراتی اش را کاهش دهد و در رقابت با محصولات سایر کشورها، بازار جهانی را از آن خود کند و از سوی دیگر قیمت کالا‌های وارداتی نیز در داخل افزایش یابد و خریداران چینی مجبور شوند صرفا از محصولات داخلی استفاده کنند و بدین ترتیب حتی کالا‌های مثلا امریکایی یا آلمانی در داخل چین خریدار چندانی نداشته باشند!
دفتر بودجه کنگره در اوت پیش‌بینی کرد تا سال ۲۰۲۰ تعرفه‌ها و جنگ تجاری ترامپ سطح تولید ناخالص داخلی واقعی آمریکا را حدود ۰.۳ درصد و میانگین درآمد واقعی خانوارهای آمریکایی را به میزان ۵۸۰ دلار کاهش خواهد داد.
ترامپ در حساب توییتر خود نوشت: «براساس این حکم به شرکت‌های آمریکایی عظیم فرمان داده شده فورا جایگزین‌هایی را انتخاب کنند، همچون بازگرداندن شرکت‌ها به وطن و تولید محصولاتشان در آمریکا.» در ادامه پیام ترامپ آمده است: «ما به چین نیازی نداریم، و صادقانه، بدون آن‌ها وضعیتی بهتر خواهیم داشت.»
از سال ۲۰۱۱ تاکنون دولت ژاپن هیچ مداخله جدی در بازار ارز انجام نداده است اما اظهارات وزیر دارایی این کشور باعث شده است تا برخی معامله گران انتظار ورود دولت به بازار برای نخستین بار از فاجعه اتمی فوکوشیما را داشته باشند.
اجلاس گروه ۲۰:
خبر این توافق را ابتدا رسانه‌های چینی منتشر کردند و به نقل از رهبران این کشور نوشتند واشنگتن موافقت کرده هیچ تعرفه جدیدی از روز اول ژانویه آینده علیه کالا‌های چینی وضع نکند.
دولت آمریکا خردادماه تعرفه 25 درصدی برای واردات فولاد و تعرفه 10 درصدی برای واردات آلومینیوم وضع کرده بود و این موضوع با واکنش تند مقام‌های اتحادیه اروپا، مکزیک و کانادا مواجه شد که اقدام مشابهی در تقابل با گروهی از محصولات آمریکایی انجام دادند.
جوانی چطور ما را فریب می‌دهد که فکر کنیم تا ابد وقت داریم؟ 
