از میان حدود ۲۰ هزار پرونده پزشکان در تهران، تنها ۱۱ هزار نفر برای عملکرد سال ۱۳۹۶ اظهارنامه ارائه کردند که میانگین مالیات اعلامی از سوی پزشکان برای هر نفر ۵ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان بود. با توجه به رسیدگی‌های انجام شده برای عملکرد سال ۱۳۹۵ که تقریبا به همین میزان مالیات ابراز شده بود، بر اساس آمار و اطلاعات سامانه‌های طرح جامع مالیاتی، این میانگین برای هر نفر حدود ۱۴ میلیون تومان توسط سازمان تعیین و تشخیص داده شده است.
گزارشی از خرید انبوه کالا‌های پزشکی توسط بیمارستان‌ها
یکی از واردکننده‌های تجهیزات پزشکی، ٥٠٠هزار یورو کالا با ارز دولتی خریده، آن را به صورت صوری وارد کشور کرده و دوباره آن را در گونی گذاشته و به ترکیه فرستاده/به ما گفتند که حواله درخواست ارز دولتی‌مان را می‌خرند/بیشتر این ابزار‌ها آمریکایی و آلمانی هستند و با این‌که هنوز هیچ تحریمی اعمال نشده، ما در تامین بعضی از مواد مشکل پیدا کرده‌ایم/آن‌جا که کار به جراحی لگن، کمر، زانو و گذاشتن پروتز می‌رسد، جنس آلمانی با چینی تفاوتش زمین تا آسمان است/قیمت ارز همه را فلج کرده/ واردکننده‌ها افراد خاصی‌اند که علاوه بر ارز دولتی ٤٢٠٠ تومانی، ٤٠٠ تومان بابت هر دلار هم تخفیف می‌گیرند و قیمت دلار برایشان ٣٨٠٠ تومان تمام می‌شود/ خود بیمارستان‌های دولتی هم تجهیزات و کالا‌های مورد نیاز پزشکی را با قیمت آزاد می‌خرند
پزشکان مقصرند یا ساختار سرمایه سالار؟
شرکت‌های بزرگ، پزشکان را به سوی بازاری سوق می‌دهند که پرسودتر است حال آنکه نیاز‌های واقعی مردم در جایی دیگر نهفته است و این گرایش عمومی هم می‌تواند نوعی فساد جامعه پزشکی تلقی شود. پزشکان که باید غمخوار درد مردم فرودست باشند، مداوما در درمان‌هایی مهارت می‌یابند که نیاز و خواست طبقه فرادست است و با دامن زدن به فرهنگ مصرف و لذت، طبقات فرودست را نیز به هر قیمتی مشتاق استفاده از این درمان‌های لوکس می‌کنند.
۱۰ فیلم ترسناک و دلهره‌آوری که ممنوع شده‌اند 
