گفتگو با بهزاد انگورج، معاون پیشین امور جنگل‌ها در سازمان منابع طبیعی
اراضی ملی متعلق به همه مردم ایران است. در رابطه با مالکیت اراضی ملی سازمان منابع طبیعی کشور سِمت نمایندگی از دولت ایران دارد. واگذاری برخی از این اموال مانند جنگل‌ها ممنوع است. مرجعی که تشخیص می‌دهد کدام اراضی جنگل و غیرقابل واگذاری است، کارشناسان سازمان منابع طبیعی هستند. مناطقی که در شمول مناطق چهارگانه قرار گرفته‌اند نیز ممنوعیت واگذاری دارند.
علیرضا زاکانی ماه پیش از افتتاح دو کارخانه آسفالت تا پایان سال و تبدیل ۲۰۰هکتار از بوستان ولایت به بوستان فناوری خبر داد و حتی در نشست با نمایندگان مجلس اعلام کرد: «در حال آماده‌سازی دو کارخانه بزرگ ۲۵۰تنی آسفالت هستیم که تا پایان سال افتتاح می‌شود.»، اما این خبر، نگرانی‌های بسیاری در پی داشت چراکه به نظر بسیاری از کارشناسان، این کارخانه علاوه بر شرق تهران، شهر‌های پردیس، لواسان و دماوند را هم به آلودگی می‌کشاند.
پنج راهکار برای مقابله با نابرابری؛ راهنمایی برای بقای بشریت و طبیعت
از سرمایه گذاری با بودجه‌های تریلیونی در مشاغل سبز و انرژی‌های تجدیدپذیر گرفته تا تغییر سیستم غذایی‌مان یک کتاب تازه استدلال می‌کند که پنج راه وجود دارد که می‌توانیم سیاره و مردم را بالاتر از سودورزی و نفع شخصی قرار دهیم.
حسین آخانی عضو هیت علمی دانشگاه تهران در گفتگو با فرارو
حسین آخانی عضو هیت علمی دانشگاه تهران گفت: تخریب گسترده مراتع، روودخانه ها، تالاب‌ها و حتی کوهستان‌ها همگی باعث شده محیط طبیعی و زیستی ایران وارد یک فاز بحرانی شود، همین الان ما یک کوه سالم در کشور نداریم و با توجه به توسعه بی رویه معادن در دل کوهستان‌ها محیط طبیعی بسیار از استان‌ها بهم خورده، از سوی دیگر به دلیل وجود ذخایر عظیم سوخت‌های فسیلی در کشور، مسئولان فکر می‌کنند، باید همه آن‌ها را بسوزانند، چنین رویکردی باعث شده ایران در تولید گاز‌های گلخانه در ردیف کشور‌هایی قرار بگیرد که در این زمینه بسیار فعال است.
فعالان محیط زیست شوش احتمال می‌دهند بیش از دو هزار درخت در وسعتی ۲ هزار متری در پارک ملی کرخه قطع شده باشد. الوندی رئیس پارک ملی کرخه می‌گوید: «ما هر ۲۰ متر مربع را یک درخت یا نهال حساب کرده‌ایم. تاکنون ۴ هکتار تخریب شده که ۲ هزار نهال و درخت را شامل می‌شود. اگر طرح ادامه یابد ۵ هکتار دیگر هم تخریب می‌شود.»
پارک ملی نایبند که در سال ۱۳۸۳ به عنوان اولین پارک ملی دریایی ایران ثبت شد و جزو مناطق چهارگانه حفاظت شده سازمان حفاظت محیط‌زیست محسوب می‌شود، حالا در برابر یک مجوز که به شیوه مبهمی در سال ۹۵ از سوی سازمان محیط‌زیست صادر شده، با خطر تخریب مواجه شده است.
قرار است طی روز‌های آینده آب سد کرج از طریق تونل بلافاصله از پشت سد به تهران منتقل شود، اجرای این طرح به شکلی کنونی و آن طور که آب منطقه‌ای تهران در نظر دارد مغایر با قانون هوای پاک است. در این مورد طبق ماده ۲۵ این قانون نیاز آبی رودخانه کرج برای حفظ حیات باید توسط سازمان حفاظت محیط زیست برآورد و توسط وزارت نیرو تخصیص داده شود.
«کلاکولی» زمینی است دوزخی، از گوشه‌گوشه آن چیزی متعفن بیرون زده. در گوشه‌ای بقچه‌هایی روی هم تلنبار شده، انگار که خانه به دوشی به دنبال کشیدن اسباب خود است. گوشه‌ای دیگر حجمی از کیسه و پلاستیک و در آن پشت تپه عروسک‌های بی‌سر و جدا شده از تن روی هم ریخته شده‌اند. در کنارش انبوهی از کفش‌های لنگه به لنگه. انگار که پا به آشوویتس گذاشته باشی، داستان در اینجا اما خلاف آنجاست. ما با وجدان آرام و تصور بی‌گناهی‌مان همه دست به دست هم داده‌ایم و این بار طبیعت را قربانی کرده‌ایم.
حال دماوند خوب نیست
در جدید‌ترین تصاویر منتشر شده توسط دوستداران طبعیت و کوهنوردان شاهد صحنه‌های دلخراش و زشتی بر روی مرتفع‌ترین کوه ایران هستیم. دپوی زباله‌ها در کافر دره (در جبهه جنوبی کوه دماوند) باعث شده که این میراث ملی با خطر نابودی زیست محیطی مواجه شود.
برای برپایی چهار «ایگلو» در ارتفاع بالای ۴۲۰۰ متری، زیرسازی‌هایی انجام شده است که به گفته کنشگران، به نوعی تعرض به میراث طبیعی ملی دماوند محسوب می‌شود و کاربری موقتی بودن این سازه‌ها را زیر سوال می‌برد.
به نظر می‌رسد با وجود آن‌که دماوند از سوی وزارت میراث فرهنگی و گردشگری و سازمان حفاظت محیط زیست ثبت شده، اما نبود ناظران این دستگاه‌ها در کوه دماوند، دست را برای دخل و تصرف باز گذاشته. این درحالی است که پرونده دماوند از سال ۱۳۹۵ برای ثبت در فهرست جهانی یونسکو آماده شده، اما آسیب‌ها و تعرض‌های فراوان مانع از ثبت جهانی آن شده است.
وی با اشاره به اینکه بیشتر این پلاستیک‌ها نیز بادوام هستند و صدها سال طول می‌کشد تا به خودی خود تجزیه و نابود شوند، تصریح کرد: مواد پلاستیکی و پلیمری به علت دارا بودن مواد نفتی و هیدروکربنی، فرمالدئید، فنل، ترکیبات کلرینه، ترفتالات، افزودنی‌های مختلف نظیر رنگ آمیزی (رنگدانه فلزی و پایه رزینی)، مقاوم کننده‌های حراتی مانند سرب و کادمیوم و ...تجزیه ناپذیر بوده و در خاک باقی می‌مانند. مواد شیمیایی موجود در آن‌ها به تدریج از طریق خاک وارد آب، گیاهان و جانوران و به صورت مستقیم و غیر مستقیم وارد زنجیره غذایی انسان و حیوان می‌شود.
ویدیو | مبارزه کامل علی اکبری با فایتر برزیلی 
