میزان بیکاری در مناطق شهری و روستایی متفاوت است. دلیل مهم این تفاوت ساختار متفاوت بازار کار در شهر و روستا است.
بررسی بخش پنهان آمار جدید اشتغال
بررسیها نشان میدهد با وجود آنکه جمعیت شاغلان کشور در پاییز سال جاری به میزان پیش از زمان شیوع کرونا رسیده، با این حال نرخ مشارکت اقتصادی و نسبت اشتغال همچنان کمتر از پاییز سال ۱۳۹۸ است. میتوان گفت که در مرحله اول شوک کرونا بازار کار ایران را تحت تاثیر قرار داد و موجب شد تا برخی از افراد از این بازار خارج شوند. با این حال مسائلی مانند کیفیت پایین مشاغل ایجادشده، تورم بالا و مزمن و همچنین افزایش نیافتن دستمزدها متناسب با تورم موجود موجب شده است برخی افرادی که بهدلیل شوک کرونا از بازار کار خارج شدند، در حال حاضر تمایلی برای ورود مجدد به آن را نداشته باشند و ترجیح بدهند که در بازار غیر رسمی یا بهصورت مستقل درآمدزایی کنند.
نرخ بیکاری در تابستان ۱۴۰۲ به ۷.۹ درصد رسیده که روندی کاهشی نسبت به بهار ۱۴۰۲ داشته است و این در حالی است نرخ بیکاری زنان ۲ برابر مردان است.
رئیس پیشین بانک مرکزی پس از اعلام نرخ بیکاری توسط مرکز آمار به آن واکنش نشان داد.
در تابستان و پاییز سال ۱۴۰۱ نرخ بیکاری رفتاری نزولی پیدا کرده و در کانال ۸ درصد قرار گرفته بود، اما این محدوده در زمستان دوام نیاورده و شاخص مهم اشتغال در کشور را به مرز ۱۰ درصد کشاند.
به عبارتدیگر، در پاییز ۱۴۰۱ باوجود افزایش ورودی نیروی کار به بازار، نرخ بیکار نیز کاهش پیدا کرده و دلیل آن اشتغالزایی واقعی در اقتصاد بوده که بخش قابلتوجهی از آن با همت بخش خصوصی ایجاد شده است.
سخنگوی دولت با اشاره به موضوع اشتغال گفت: نرخ بیکاری از ۹.۷ درصد به ۸.۲ درصد رسیده و چیزی در حدود ۲ درصد کاهش پیدا کرده است. البته این کاهش کافی نیست و هنوز نیاز به کاهش بیشتری دارد.
در روزهای بحران بزرگترین تعدیل نیروها در شرکتهای بزرگ اتفاق افتاده است. حجم استخدامها به طور کلی ۶ درصد افت داشته و این افت برای شرکتهای بالای ۱۰۰ نفر ۱۳ درصد و برای کسبوکارهای زیر ۱۰۰ نفر ۵ درصد بوده است.
بازوی پژوهشی مجلس در گزارشی به بررسی مختصات بازار کار ایران طی سالهای ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۵ پرداخته است.
مشاور اقتصادی رئیس جمهوری گفت: شمار بیکاران از دو و نیم میلیون نفر در سال ۹۳ به بیش از سه میلیون و سیصد هزار نفر در پایان نیمه نخست امسال افزایش یافته است.