نامه کنِت روگوف به جوزف استیگلیتز
برخی از اقتصاددانان و سیاستگذاران اقتصادی، با فرض موضوع شکست بازار، سیاستهای مداخلهای دولت را پوششی برای عبور از این شکست عنوان میکنند. در ایران هم، این دیدگاه از سوی برخی اقتصاددانان تعقیب و ترویج میشود. « جوزف استیگلیتز » مهمترین نظریهپردازی است که دیدگاه او محل مانور منتقدان اقتصاد آزاد است. مهمترین راهکار ایجابی این اقتصاددان آمریکایی برای عبور از شرایط شکست بازار و خروج از بحران اقتصادی، افزایش کسری بودجهای است که در نهایت موجب افزایش بدهی دولت و چاپ پول میشود. اما این عقاید که برخی جایگزینی برای سیاستهای متعارف میدانند، عموما با چالشهای جدی روبهرو میشود. در سال ۲۰۰۲ کنت روگوف، رئیس بخش تحقیقات صندوق بینالمللی پول، در نامهای خطاب به استیگلیتز این عقاید را به چالش کشید. مباحث مطرحشده در این نامه، در حال حاضر در اقتصاد ایران نیز به چشم میخورد. برخی با برچسب سیاستهای لیبرالی و نئولیبرالی وضعیت موجود را حاصل اجرایی شدن این اندیشهها در اقتصاد کشور میدانند. «دنیای اقتصاد» با بازخوانی این نامه، تلاش کرده نشان دهد که در مقابل نظارت سلبی استیگلیتز درباره مکانیزم بازار، چه راهکارهایی ایجابی وجود دارد و پیامدهای آن برای اقتصاد چیست؟
جوزف استیگلیتز . برنده جایزه نوبل اقتصاد مینویسد: در هفتههای اخیر و در سفرهایم به سراسر جهان، بارها با این دو پرسش مواجه شدهام: آیا دونالد ترامپ میتواند در انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده پیروز شود؟ و او چگونه توانست تا اینجا پیش آید؟