تهرانیها از این دروازه برای ورود و خروج به شمیران، قصران و تهران استفاده میکردند. این محدوده با وجود باغهای پامنار یا عودلاجان، بسیار زیبا و سرسبز بود. به همین خاطر نجیبزاده ایتالیایی که در قرن ۱۶ میلادی از این دروازه وارد تهران میشود در سفرنامهاش تهران را به عنوان شهر چنارها نامیده است.