چهرههای اصلی تیم اقتصادی چپگرایانه بایدن سیسیلیا رز اقتصاددان دانشگاه پرینستون، نیرا تاندن، جرد پرنستاین، هیتر بوشی، ادی واله آدی یمو هستند. این تیم از طرفداران دوآتشه «جنبش هیچ کارگری نادیده گرفته نمیشود (NO Worker Left Behind Movement)» هستند تا توان آن را بیابند بخش مهمی از بدنه آرای ترامپ یعنی کارگران یقهآبی (کارگران یدی) را به دامن دموکراتها بازگردانند.
بر مدار چپ
برنی سندرز با اتکا به همین نیروی اجتماعی توانست در سه سال گذشته پارهای از تغییرهای مهم را رهبری کند. در ژانویه ۲۰۱۹ گروهی از نمایندههای دموکرات کنگره لایحه افزایش حداقل دستمزد فدرال را تنظیم کردند. تصویب چنان قانونی - فارغ از ملیت، نژاد و جنسیت افراد - زندگی اقتصادی ۴۰ میلیون کارگر ساکن آمریکا را تحتتأثیر قرار میدهد.
اصلاحطلبان ناگزیر باید در جایی بایستند و از باور و نگرش اقتصادی خود بهصراحت بگویند تا تفاوتشان با دیگران عیان شود، چنانکه نخستوزیر دوران جنگ مواضعش را بیان کرد. اصلاحطلبان باید مرز پررنگی بین خود و دیگر جریانهای سیاسی کشور بکشند تا عیار سیاستورزیشان عیان شود. بدیهی است نمیتوان با تفکرات اقتصاد لیبرالی شعارهای جامعهگرایان و سوسیالیستی را سر داد.
آنای روزنامهنگار هم دو چهره دارد؛ درست مانند کشورش، درست مانند فرمانده کشورش. این دوگانگی از همان نخستین دقایق ورود به سرزمین او، دیدنی است، گویی «تمایز»، تمایز این خاک و مردمان آن است. اینجا جزیره بینهایت زیبایی است که رسانهها بیشتر بر سیمای توسعهنیافتگی آن متمرکز بودهاند، متاثر از فرماندهی که در اندیشه ارزانی برای مردمش بود اما مخالفانش او را دیکتاتوری سختدل توصیف میکردند و میکنند. آنا نیز هم دلباخته ایدئولوژی رهبر در دوران قدرت است و هم دلداده اصلاحات محافظهکارانهاش در دوران بازنشستگی. چهره آنا به طبیعت کوبا میماند، اما باورش به سرسختی فرمانده. (روایت همرزم فیدل از انقلاب سوسیالیستی را در صفحه4 بخوانید) وقتی از او دلیل این دوگانگیها را میپرسم، میگوید: «اینجا کوباست؛ کشور تضادها! خوش آمدید!»
مقالهی اسلاوی ژیژک در گاردین
چرا اوباما مجددا انتخاب شد؟ جان کلود میلنر فیلسوف عبارت "طبقهی ثبات طلب" را به میان میکشد. این طبقه با طبقهی حاکم سنتی متفاوت است ولی به شدت به ثبات و استمرار نظم سیاسی، اقتصادی و اجتماعی پایبند است. این طبقه حتی زمانی که حرف از تغییر میزند در واقع به دنبال آن است تا مطمئن شود هیچ چیز تغییر نخواهد کرد. کلید پیروزی در انتخاباتهایی که امروزه در کشورهای پیشرفته برگزار میشوند به دست آوردن رای این طبقه است.
آشوب برنامهريزيشده
لودويگ فون ميزس