چگونه امیر نادری می‌تواند سرمشق و پشتوانه سینماگران جوان باشد؟
بعد از انقلاب نادری همچنان روحیه معترضش را حفظ کرد، اما در فرم دچار تغییر و تحول عمیق روحی و نگرشی شد که به نظر من خیلی ارزشمند است. از جمله فیلم «دونده» که می‌دانیم فیلمی ساختارشکن و کاملا آوانگارد در فرم است. موضوع فیلم هم آرزومندی یک نوجوان جنوبی است که می‌خواهد از محیط بسته‌ای که در آن قرار گرفته بیرون بیاید و رویای پرواز و رفتن به آن سوی آب‌ها را دارد. در فیلم دایم کشتی و هواپیما‌هایی را می‌بینیم که از جلوی او رد می‌شوند و فضای سرد و تنهایی این نوجوان و تقابل دو دنیا در فیلم به عنوان عنصر اعتراضی مطرح است.
سعید روستایی و نوید محمدزاده که با فیلم متری شیش و نیم در جشنواره فیلم توکیو حضور یافته بودند، توانستند با دریافت جایزه‌های ارزشمندی این جشنواره را به پایان برند. سینمای ایران جایزه بهترین کارگردانی و بهترین بازیگر مرد این جشنواره را از آن خودش کرد تا باز هم قدرت خود را در جشنواره‌های معتبر بین المللی به رخ کشد. محمدزاده و روستایی از امیر نادری که در سالن حضور داشت یاد کردند و هر دو پس از دریافت جایزه نادری را در آغوش کشیدند.
امیر نادری به مناسبت نمایش نسخه ترمیم‌شده فیلم «دونده» در سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر یک پیام ویدئویی برای این جشنواره ارسال کرد. صحبت‌های پر از اشتیاق او نسبت به نسل جوان و ستایش او از ناصر تقوایی را ببینید و بشنوید.
به بهانه نسخه مرمت شده فیلم "دونده"؛
در سینمای ایران ابراهیم گلستان، سهراب شهیدثالث، پرویز کیمیاوی، امیر نادری ، عباس کیارستمی و محسن مخملباف، اکثرِ مواقع به دنبالِ کشفِ تجربه‌هایی نو بودند و بعضی از فیلم‌هایشان جلوتر از زمانِ خود بوده‌اند. وظیفه اینگونه فیلم‌ها و هر اثرِ هنریِ مدرنی این است که با پیش داوری‌های مخاطبش روبرو شود و آن را به چالش بکشد. اصلاً کارکردِ اینگونه فیلم‌ها این است که ما را به فکر بیندازد و تشویق‌مان کند که در معیار‌ها و دیدگاه‌مان نسبت به اهمیتِ تنوع، تازگی و هوایی تازه در سینما تجدیدِنظر کنیم و آنقدر با شرطی‌های متعلق به گذشته، هنرِ مدرن و معاصر را بررسی نکنیم.
۱۰ فیلم ترسناک و دلهره‌آوری که ممنوع شده‌اند 
