در سدههای نخست اسلامی، بازی و استفاده از اسبابِ مربوط به آن، با مخالفتهایی روبهرو بود چراکه تصور میشد انسان را از رسالت اصلی خود دور میکند و از این رو برخی از علما، بازی و سرگرم شدن به ابزارهای مرتبط با آن را تقبیح کردند؛ هرچند از سویی دیگر، آراء متفاوتی برای ساخت و کاربرد اسبابِ بازی وجود داشت.