« علی بیزه » از رزمندگان حاضر در هشت سال جنگ تحمیلی که در دهه ۶۰ نقش موثری در شکلدهی و ساماندهی مرکز عملیات کمیته مرکزی برای مقابله با خانههای تیمی منافقین در تهران را داشت، به جماران گفت: {مجاهدین خلق} از اینکه بیایند در حکومت شریک بشوند، یا وزارتخانهای را بگیرند و یا در یک قسمتی از حکومت همراه باشند، راضی نبودند. اینها دنبال کل حکومت بودند؛ چون اصلا روح سازمانیشان اینجوری بود؛ یعنی تربیتی که شده بودند، این شکلی بود. به نظر من این فرق نمیکرد که روحانیت و جمهوری اسلامی حاکم باشند یا کسانی غیر آنها؛ مثلا شما فرض کنید اگر جبهه ملی یا نهضت آزادی هم حاکم بودند، بازهم اینها درگیر میشدند؛ چون اینها افراد تمامیتخواه بودند و همانطور که بعدها هم با هیچ کسی نساختند، آنوقت نیز فقط دنبال یکهتازی بودند.