بررسی تاریخ مدیریت فرهنگی سینما و تلویزیون در گفتوگوی فریدون جیرانی با ابوالحسن داوودی
به نظرم یک مشکل بزرگ وجود دارد که بسیار هم خطرناک است. آن هم فضای لجبازی است، فلسفه «همینی که هست» است؛ فلسفه این است که چیزی که ما میگوییم به هر ترتیب شما باید بپذیری. ما سالهاست روزبهروز، هفته به هفته و ماه به ماه داریم امکان گفتگو و اجزای آن را از دست میدهیم. در مقابل این جریانی که میگوید حرف من این است و تو باید بپذیری، جامعه در شرایطی ممکن است از سر ناچاری سکوت بکند، اما این سکوت خطرناکتر از هر گونه حرکتی است که ممکن است در آن لحظه به وجود بیاید، چون اثرات بعدی دارد.