در ابتدا قرار بود که بنایی برای سرای سالمندان در این زمین طرحریزی شود، اما این تصمیم هرگز به اجرا در نیامد و به سود ساختن پارک عمومی و استفاده همگانی از صحنه کنار رفت. سال ۱۳۵۶ این منطقه شمایل یک پارک عمومی را پیدا کرد و به یکی از جاذبههای گردشگری مهم پایتخت تبدیل شد. پارک سنگی جمشیده را دو بار بازسازی کردهاند. یک بار هم ۱۶ هکتار به وسعت آن افزوده شد. این قسمت اضافه شده که به بوستان سنگی فردوسی مشهور است دارای جذابیتها و البته ابتکاراتی در ساخت آن است تا بتواند برای جذب گردشگر با پارک اصلی رقابت کند.