بیت الله ستاریان در گفتگو با فرارو مطرح کرد:
متاسفانه بسیاری از نمایندگان شناخت کافی از حوزه مسکن و چالشهای آن ندارند و در نتیجه در زمینه قانونگذاری چندان قوی عمل نکرده اند. به طور کلی همکاری بین قوه مجریه و قوه مقننه در حوزه بازار مسکن بسیار ضعیف است و شاید بتوانم اینگونه جمع بندی کنم که مشکل اصلی بازار مسکن ما همین عدم حمایت و همراهی قوا است. اگر آقای پزشکیان قرار است در حوزه مسکن تحولی ایجاد کند باید بتواند با مجلس به تفاهم رسیده و مجلسیها را قانع کند که شرایط ایده آلی در حوزه مسکن نداریم.
بدمسکنی در سال ۸۴ شامل ۲۴ درصد کل خانوارهای ایرانی بود و این میزان در ابتدای دهه ۹۰ معادل ۳۳ درصد خانوارها، در سال ۹۸ معادل ۳۶ درصد و در سال ۱۴۰۰ تا ۵۵ درصد افزایش یافته است و بعد از آن نیز با شیبِ بسیار تند صعود کرده است.
تابلوی جدید «فقر مسکن» در تهران
اینکه نبض معاملات مسکن در دست معامله گران املاک پیر و کلنگی است، تنها یکی از جلوههای فقر مسکن در پایتخت است که پس از عصر تاریخی جهش قیمت نمود پیدا کرده است. افزایش آمار حاشیه نشینی و سکونت در سکونتگاههای غیررسمی چه در حاشیه و چه در میانه مسکن نیز مصداق دیگری از فقر مسکن است که اخیرا در گزارشهای رسمی از سوی نهادهای مختلف مثل مرکز پژوهشهای مجلس مورد تاکید قرار گرفته است.
رکوردزنی « فقر مسکن » این پرسش را ایجاد کرده است که «سهگانه شکلدهنده وضعیت فعلی، قابل پیشبینی و مهار نبود؟» نویسنده طرح جامع مسکن در گفتوگو با «دنیایاقتصاد» پاسخ داد، مطالعات سال۹۲، چنین وضعیتی را پیشبینی کرده بود. فردین یزدانی یک شرط مهار فقر مسکن را «رشد اقتصادی حداقل ۵درصد» عنوان میکند. یک اقتصاددان نیز تبعات ادامه این وضعیت را تشریح کرد.
شاخص «دسترسی به خانه حداقلی» وارد وضعیت «بحران» شد
بهروزرسانی یک شاخص در بازار مسکن مشخص کرد «جمعیت محروم از خانه حداقلی» طی ۵/ ۱ دهه اخیر ۲برابر شده است. وضعیت جدید شاخص « فقر مسکن » حاکی است ۴ دهک اول خانوارها زیر خط « فقر مسکن » قرار دارند. این شاخص، معرف توان مشخصی برای پرداخت اجارهبها یا هزینه تامین مسکن است. دو شاخص دیگر، دلیل فقیرتر شدن خانوارها در بازار مسکن را توضیح میدهد.