در مورد اسلامی ندوشن در فرارو بیشتر بخوانید

زنده‌یاد محمدعلی اسلامی نُدوشن، پنجم اردیبهشت ۱۴۰۱ در تورنتو (کانادا) درگذشت

زنده‌یاد محمدعلی اسلامی نُدوشن، پنجم اردیبهشت ۱۴۰۱ در تورنتو (کانادا) درگذشت و بنا بر وصیت خود برای خاکسپاری در نیشابور به ایران بازگشت.

حق‌شناس درباره جزئیات مراسم تشییع و خاکسپاری اعلام کرد: ۲۸ آبان‌ماه پیکر استاد به فرودگاه امام خمینی می‌رسد و ساعت ۸ صبح ۲۹ آبان از صحن دانشکده ادبیات دانشگاه تهران تشییع انجام می‌شود تا جلو مسجد دانشگاه و از آن‌جا پیکر به موسسه اطلاعات منتقل می‌شود. نماز در آنجا قرائت می‌شود و بعد مراسم بزرگداشت تا ساعت ۱۱ برپا خواهد شد و سخنرانی انجام می‌شود.

چون انتقال پیکر از تورنتوی کانادا به تهران و سپس انتقال به نیشابور صورت می‌پذیرد و مستلزم هماهنگی‌های بیشتر است زمان دقیق خاک سپاری اعلام نشده و بلافاصله بعد از انتقال اعلام خواهد شد.

اسلامی ندوشن سال‌ها پیش‌تر نیز با اهدای خانه اجدادی خود به فرهنگِ ندوشن و به کمک همسر دانشور خود خانم دکتر شیرین بیانی زمینه تاسیس خانه فرهنگ این شهر کوچک تاریخی را فراهم کرد که دربردارنده کتابخانه، نگارخانه، سالن آمفی تئاتر می‌باشد.

مردم صدای درون خود را از زبان او می‌شنوند و حیرت می‌کنند از این‌که او آن‌گونه به سراچه ضمیر آنان راه یافته. به این سبب به او لقب «لسان الغیب» داده‌اند و از دیوانش فال می‌گیرند.

دكتر محمدعلي اسلامي‌ندوشن در كتاب «روزها» كه جلد چهارم آن به تازگي و از سوي انتشارات يزدان راهي بازار كتاب شده به روايت زندگي خود (سال‌هاي پس از كودتاي 28 مرداد تا انقلاب ايران) پرداخته و فضاي پس از كودتا را چنين وصف مي‌كند: «چون برگشتم، تهران بعد از كودتا حالت بق داشت، در خود فرو رفته. بهتي كه بر كشور حكمفرما شده بود، مردم را به اطاعت و انضباط فرامي‌خواند، ولي پنهان نمي‌ماند كه نوعي حالت كدورت و جرم‌گرفتگي بر روح مردم حاكم است. حالت رضا به قضا. من چون در دوران مصدق از ايران دور بودم، تجربه دست اول از آن نداشتم، ولي مي‌شنيدم كه ايران سرزنده و پرهيجان بوده، ايراني احساس مي‌كرده كه بازيافت شخصيت كرده...» و در مقدمه كتاب تصريح مي‌دارد كه حكومت پيشين، يعني آخرين سلسله شاهي ايران، خود بزرگ‌ترين مسبب سرنگوني خود شد و مخاطبان را به انديشيدن درباره زوال آن حكومت و فروپاشي‌اش فرا مي‌خواند...