تنش بین البرهان و حمیدتی به دو دلیل شروع شد: اول، آزادی موسی هلال، عموی حمیدتی و رقیب او در نفوذ میان رهبران قبایل عرب در دارفور است که به دستور البشیر زندانی شده بود. دوم، دستور البرهان مبنی بر عدم سفر اعضای شورا بدون اجازه او؛ مسالهای که حمیدتی آن را بخشی از "مهندسی جامع برای کاهش نفوذ خود و جلوگیری از ایفای نقشهای سیاسی در پروندههای صلح" قلمداد کرد.