جعفر شهری در کتاب «تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم» درباره رنجهای این کار مینویسد: «زنهایی که بسا در اثر همین سر پا نشستن در سرما و فشار چنگ گرفتار سرماخوردگی و عوارض کلیوی و امثال آن میگشتند و زنهایی مخصوصاً از طبقات فقیر که اکثرشان گرفتار یکی از این مرارتها بودند و از درمان نیز ناتوان بودند، زیرا اگر استطاعت خرج معالجه داشتند رختشو نمیشدند.»