فاطمه سرایداران و همسرش، حضانت آرتین را عهدهدار شدهاند.
خبرسازترینهای هفته
آرتین سرایداران ، کودکی که چهارشنبه هفته گذشته (۴ مهر) در جریان حادثه تروریستی حرم شاهچراغ در شیراز، در مقابل چشماناش جان باختن پدر و مادرش را دید و خود نیز از ناحیه دست مجروح شد.علاوه بر آرتین، اوایل هفته جاری، انتشار عکسهایی از گریههای «باوان گلی» بر سر مزار مادرش فرشته احمدی که گفته میشود در جریان ناآرامیهای بعد از چهلم مهسا (ژینا) امینی، با شلیک مستقیم گلوله جنگی جان باخته واکنشهای بیشماری را به همراه داشت. بنابراین، میتوان دو چهره اول خبرساز کشور را دو کودک خردسال، یعنی باوان و آرتین دانست.
در حاشیه دیدار امروز دانش آموزان با رهبر انقلاب
آرتین سرایداران از مجروحین حادثه تروریستی شاهچراغ شیراز و خانواده دانشآموز شهید علی اصغر گویینی از شهدای این حادثه با رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند. آرتین سرایداران ، کودک خردسال بازمانده از حادثه تروریستی حرم حضرت شاهچراغ در شیراز است که پدر، مادر و برادرش در برابر چشمان او در این حادثه به شهادت رسیدند. علی اصغر لری گویینی نیز یکی از شهدای دانش آموز این حادثه است که پدر و برادر سه ساله او نیز در این حادثه مجروح شدند.
ثریا قاسمی نوشت که سرپرستی « آرتین سرایداران » کودک آسیب دیده از اقدام تروریستی حرم شاهچراغ شیراز را برعهده خواهد گرفت.
لحظه حضور آرتین و خانوادهاش در حرم تا شهادت مادر، پدر و برادرش:
در حمله تروریستی داعش به حرم شاهچراغ (ع)، ۱۳ نفر از هموطنان به شهادت رسیدند که ۳ نفر از آنها پدر و مادر و برادر آرتین سرایداران بودند.
دایی آرتین خبر داد؛
دایی آرتین در رابطه با انتشار خبری مبنی بر به فرزندخواندگی در آمدن آرتین توسط پدر و مادر شوهر خواهرش، این خبر را تکذیب کرد و گفت: این یک شایعه است. حتی برخی هنرمندان اعلام کردهاند میخواهند فرزندخواندگی آرتین را قبول کنند؛ قدردان همه مردم ایران و به ویژه کسانی که قصد دارند به هر طریقی به ما کمک کنند هستیم، آنها به ما لطف دارند.
در باب آرتین و دختر فرشته کریمی که کودکانگیشان را به مسلخگاه بردهایم
آیا تا کنون از خود پرسیدهایم که به چه حقی کودکانگی فرزندان این ملت را نقض میکنیم؟ و چرا اصلا به خود اجازه میدهیم وارد حریم رویاهای کودکانه فرزندان این مرز و بوم شویم؟ واقعا با کدام اصل اخلاقی میخواهیم به آیندگان بگوییم که این جامعه سیاستزده، تشنه تراشیدن پیچیدهترین موضعگیریها سیاسی به کودکان زیر ۱۰ سال بوده است؟ چگونه به تاریخ پاسخ دهیم که برخیها تلاش کردهاند، اعتراض را به مدارس ابتدایی یعنی به میان کودکان زیر ۱۱ سال بکشانند و ما نیز به پای دیدن فیلمهایی از کنش سیاسی این کودکان نشستهایم؟ چه کسی و کدام اصل اخلاقی به ما اجازه میدهد که کودکان را با آموزشهای از قبل خود، به پای دوربینها بکشانیم؟