با فرا رسیدن فصل بهار و ماه اردیبهشت یکی از مقاصد اصلی گردشگران برای سفر، روستای تاریخی "ابیانه" در دل کرکس کوه اصفهان است. روستایی باپیشینهٔ چهار هزار و پانصد ساله و جمعیت کمی بیشتر از سیصد نفر که در این ماه، میزبان هزاران گردشگر داخلی و خارجی است.
گزارشی مفصل و خواندنی از روستای ابیانه در بهمن ۱۳۴۶؛
در روز‌های نخست بهمن ۱۳۴۶ محمد دهقانی و اصغر گلی‌زاده دو تن از خبرنگاران مجله‌ی «زن روز» برای تهیه‌ی گزارش یک دهکده‌ی پیش‌رو را انتخاب و به آن سفر کردند.
قدمت «نخل‌گردانی» روستای ابیانه از توابع شهرستان نطنز استان اصفهان را تا ۹۰۰ سال تخمین زده‌اند. برخی پژوهشگران می‌گویند این مراسم از دوره صفویه رواج یافت و برخی معتقدند باقی‌ماندۀ یک سنت قدیمی با ریشه تاریخی شبیه آئین سوگ سیاوش است. این مراسم در تاسوعا و عاشورا برگزار می‌شود و به‌جز محلی‌ها، گردشگران را هم از شهرهای دیگر به سمت خود می‌کشاند. نخل‌نشینی و حمل و هدایت آن، منحصر به طایفه‌های معینی از محله‌های ابیانه است و به صورت موروثی این وظیفه منتقل می‌شود. این آئین، تشییع نمادین پیکر امام حسین (ع) است و در مسیر حرکتش، برخی زنان زیورآلاتی را به عنوان نذر امام به آن وصل می‌کنند.
۵ غذای ساده، سریع و متفاوت که میشه با تن ماهی درست کرد 
