بخش مرکزی پل خواجو که در چهارشنبه آخر سال با پرتاب ترقه آلوده شده بود، به همت هنرمندان مرمتگر گروه امانی میراث فرهنگی در حال پاکسازی و نوسازی است. پل تاریخی خواجو شاهکار دوره صفویه است که طول این پل ۱۳۳متر بوده و عرض آن نیز به ۱۲متر می‌رسد که همراه با تزئینات و کاشی کاری فراوان، از آثار بسیار ممتاز شهر اصفهان به حساب می‌آید.
چهارشنبه‌سوری یکی از جشن‌های کهن ایرانی است که در آخرین چهارشنبه هر سال برگزار می‌شود، اما متاسفانه افرادی سودجو و نادان، در اقدامی نادرست و ضد فرهنگی، با پرتاب نارنجک دست‌ساز به پل تاریخی خواجو، باعث به وجود آمدن خسارت جبران‌ناپذیری به این پل تاریخی شده‌اند، آن هم پلی که یکی از نماد‌های تاریخی و فرهنگی اصفهان قلمداد می‌شود.
مشکلاتی در طاق‌های پل خواجو به دلیل محرومیت طولانی مدت از آب به وجود آمده و به نظر می‌رسد عدم انجام اقدامات احتیاطی لازم برای پل، جایی که در نقاطی ترک دیده می‌شود، آینده پل را در دراز مدت به خطر می‌اندازد.
حسن میثمی در توئیتر خود نوشت: خبر درست نیست. از طرف میراث فرهنگی اصفهان هیچ ممنوعیتی ایجاد نشده و پلیس اماکن هم اعلام کرد که ممنوعیتی وجود نداشته و وندارد.
این مدرس دانشگاه با اشاره به سخنی از استاد شهناز که «گریه کردن هم دل خوش می‌خواهد» داشتن دل خوش را مرهون یک اقتصاد سالم می‌داند و می‌افزاید: «امروزه با تحولات اجتماعی و ایجاد مراکز آکادمی موسیقی، بحث استعدادیابی و شکوفا شدن هنر‌ها تغییر یافته است. در گذشته مثلا ۶۰، ۷۰ سال پیش این تعداد هنرستان موسیقی وجود نداشت. اگرچه این شیوه امروز کمی جنبه آموزشی و استعدادیابی خودش را از دست داده، اما همچنان بزرگترین عرصه استعدادآزمایی و استعدادیابی حضور در پیشگاه مردم است.»
مدتیست هفده دهانه از یال جنوب شرقی پل خواجو به منظور نصب جان‌پناه در دهانه‌های بالایی پل به محیط کارگاهی تبدیل شده است. در پروژه «جان‌پناه پل خواجو »، قرار است پشت هر ستون پل یک میله توسط سیم بکسل نصب و از طرفی کف، پی‌ها، جداره‌ها به‌ویژه قلوه‌گاه‌های پل بازسازی شود.
همزمان با بازگشایی مجدد ۱۰ روزه زاینده‌رود، دو اتاق شاه‌نشین پل خواجو که به بیگلربیگی هم نیز معروف است تا ۱۳ خردادماه هر روز و به صورت محدود پذیرای گردشگران است.
شکاف و ترک‌های عمیق ناشی از رطوبت، پل تاریخی خواجو را به مرز هشدار رساند.
جوانی چطور ما را فریب می‌دهد که فکر کنیم تا ابد وقت داریم؟ 
