باغ سنگی یکی از جاذبههای استان کرمان و شهر سیرجان است. این محوطه که قبلاً باغ بوده به درویش خان اسفندیارپور تعلق داشت. او مردی ناشنوا بود که با خانوادهاش در ۴۰ کیلومتری سیرجان از طریق دامداری و کشاورزی زندگی میکرد. پس از اصلاحات ارضی در سال ۱۳۴۰، درویش خان برای اعتراض به از دست دادن املاکش، دست از باغداری برداشت تا اینکه همه درختان زمین باقی مانده او پس از تقسیم اراضی خشک شدند. او در زمینش گودالی حفر کرده و تنهی خشکیدهی درختی را در آن گذاشت، و پس از آن شروع به آویزان کردن سنگ ازشاخههای درخت کرد. درویش خان سالها به آباد کردن باغ سنگی اش همت گذاشت و این کار را تا اواخر عمرش ادامه داد، تا این که در نهایت، وسعت آن به ۱۰۰۰ متر و تعداد درختانش به ۱۸۰ عدد رسید.
درویش خان اسفندیارپور در ۸۳ سالگی در سال ۱۳۸۶ درگذشت و پیکرش در این باغ دفن گردید.
« باغ سنگی » در ۵۰ کیلومتری شهرستان سیرجان و از جاذبههای گردشگری این شهرستان محسوب میشود. «درویش خان اسفندیاری» صاحب این باغ یکی از زمین داران سیرجان بود که پس از اجرای طرح اصلاحات ارضی در سال ۱۳۴۰، میزان قابل توجهی از زمینهای خود را از دست داد. به دلیل عدم آبیاری درختان میوه اش از بین رفت. درویش خان درختان خشک را در زمینی کاشت. سنگهای مختلف و با اشکال خاص را از کوههای اطراف جمع کرد و با استفاده از وسایلی که خود ابداع کرده بود، به سیمهای آهنی آویزان کرد و تا روزهای آخر عمرش به این کار ادامه داد. به این ترتیب باغ سنگی بنا شد. درویش خان در سال ۱۳۸۶ درگذشت و پیکرش در این باغ دفن شد.
باغ سنگی متعلق به فردی به نام درویش خان اسفندیارپور در جنوب شرقی سیرجان یک جاذبه گردشگری است.