افرادی که دارای سطح بالایی از روانرنجوری هستند ممکن است شانس بیشتری برای ابتلا به سندرم اضطراب کووید داشته باشند. در مقابل، کسانی را که بسیار برونگرا، سازگار و روراست هستند ممکن است خطر کمتری تهدید کند.
به نظر دکتر برت، اوایل همهگیری، رویاها بیشتر مبین نگرانی از ابتلا به کرونا بودند، اما بتدریج جایش را اضطراب اجتماعی گرفت: مضمون بسیاری از خوابها شد «ماسکم یادم رفت» و شرم اجتماعی آن. آنها در خواب بیشتر نگران این بودند که قبل از اینکه کسی متوجه اشتباهشان شود، از جایی که بودند بیرون بروند.
نظریهای وجود دارد که میگوید خواب، بازنمای اتفاقاتی است که در ناخودآگاه ما میافتد یا افکار ناخودآگاه ماست. خواب در واقع یک روزنهای برای شعور ناخودآگاه است؛ بنابراین کرونا میتواند اضطراب و افسردگی ایجاد کند و این طبیعی است، همانطور که یک بیماری مزمن مثل سرطان میتواند برای فرد مبتلا، افسردگی تولید کند یا فردی که دچار بیماری قلبی میشود، طبیعتاً دچار افسردگی میشود.
تقویت سیستم ایمنی و کاهش اضطراب در طول کروناویروس
یک مؤلفه اصلی برای مهار ویروس کرونا وجود دارد که این امر مستلزم آن است که زندگی شما از زندگی شخص دیگر اهمیت بیشتری نداشته باشد.
فرمانده عملیات مدیریت بیماری کرونا در کلانشهر تهران گفت: حداقل ۲۱ درصد شهروندان تهرانی در معرض اضطراب زایی ناشی از کرونا قرار دارند.