شرکت شل پشت سر سرکوب مردم نیجریه

فرارو- اسناد محرمانه نشان می دهند شرکت نفتی شل در دهه نود میلادی با ارتش نیجریه همکاری داشته و به منظور سرکوبی اعتراضات صلح آمیز فعالان محیط زیست نیجریه علیه آلودگی های ناشی از فعالیت های این شرکت، به ارتش این کشور پول پرداخت کرده است.

به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از گاردین، شرکت شل که یکی از غول های نفتی جهان محسوب می شود هیچ گاه این امر را که عملیات های نفتی اش مناطق گسترده ای از دلتای نیجر را هم از نظر زمینی و هم از نظر هوایی آلوده کرده، انکار نکرده اما اتهام هم دستی در نقض حقوق بشر را رد می کند.

حال اسناد دادگاه نشان می دهد که شل در دهه نود به طور معمول با ارتش نیجریه و پلیس سیار همکاری داشته تا مخالفت با فعالیت های نفتی که اغلب از سوی فعالان منطقه اوگونیلند صورت می گرفت را سرکوب کند.

چندی پیش مدارک و شواهد علمی دال بر آلودگی های مخرب و تهدیدکننده نفتی ناشی از فعالیت دولت نیجریه و شرکت نفتی شل در منطقه اوگونیلند اراده شد. اوگونیلند بخشی از منطقه اصلی تولیدکننده نفت دلتای نیجر است که شرکت شل و شرکت نفتی نیجریه در آن فعالیت کرده اند.

اسناد محرمانه، فکس ها، اظهارات شهود و دیگر مدارک که در سال 2009 منتشر شد، نشان می دهد این شرکت به طور منظم به ارتش نیجریه پول پرداخت کرده تا جنبش های اعتراضات صلح آمیز علیه آلودگی ها را متوقف کنند و حتی به ارتش کمک می کرد برنامه هایی را برای حمله به روستاهایی که مظنون به مخالفت یا اعتراض بودند، اجرایی کنند.

براساس اظهارات فعالان اوگونی، چندین هزار تن از مردم در دهه نود کشته شدند و بسیاری دیگر از موج ترسی که در دهه نود به راه افتاده بود، از این منطقه گریختند.

در دادگاه فدرال نیویورک طی سال 2009، این مدارک هرگز در طول محاکمه مورد توجه قرار نگرفت. شرکت شل متهم است که در اعدام کن سارو ویوای نویسنده و دیگر رهبران قبیله اوگونی در سال 1995 با دولت همکاری داشته است. شرک شل در ازای این جنایت برای حل و فصل مسئله، به هشت خانواده رقم 15 میلیون و 500 هزار دلار پرداخت کرد.

بریان اندرسون، رئیس شرکت شل نیجریه در آن زمان، در دادگاه نیویورک سال 2009 اعلام کرد که این شرکت هیچ نقشی در عملیات های ارتش علیه مردم اوگونی یا دیگر مناطق دلتای نیجر نداشته است اما تصدیق کرد که شل در دو مورد به ارتش نیجریه پول پرداخت کرده است.

با وجود دادخواست های بسیار علیه شل، این پرونده ها می تواند سال های سال به تعویق بیافتند. تعداد افرادی که بتوانند با این غول نفتی که از دهه پنجاه میلادی در این دلتا فعالیت داشته و دارای 90 میدان نفتی در این منطقه است، مقابله کنند بسیار اندک است.

با این حال تعداد گروه های بین المللی که از دادگاه های اروپا و آمریکا علیه شرکت های بزرگ نفتی بهره می برند رو به افزایش است.