محققان به لطف قابلیتهای هوش مصنوعی به تازگی موفق شدند در مدت زمانی کوتاه حدود ۳۰۰ تپهنگاره باستانی تازه را در پرو کشف کنند.
قدمت برخی از این خطوط و اشکال پر رمز و راز به بیش از ۲۰۰۰ سال پیش باز میگردد.
به گزارش یورونیوز، یک مطالعه علمی ژاپنی که با استفاده از هوش مصنوعی صورت گرفته، زمینه کشف حدود ۳۰۳ نقش تپهنگاره جدید در صحرای نازکا واقع در جنوب پرو را فراهم کرد.
این تعداد تقریباً دو برابر تپهنگارههای شناخته شده قبلی در این منطقه است که قدمتی بیش از ۲ هزار سال دارند.
ماساتو ساکای، باستانشناس و محقق دانشگاه یاماگاتا روز دوشنبه در جریان کنفرانسی مطبوعاتی در سفارت ژاپن در لیما، ضمن تشریح نتایج این تحقیق گفت: «استفاده از هوش مصنوعی به ما امکان داد تا نقشهبرداری از توزیع خطوط تپه نگارهها را با سرعت و دقت بیشتری انجام دهیم.»
وی افزود: «روش مطالعه سنتی که تا پیش از این برای شناسایی این تپهنگارهها استفاده میشد و از طریق بررسی مستقیم تصاویری با وضوح و کیفیت بالا از منطقه صورت میگرفت، زمانبر و مستعد خطا بود. بسیاری از این طرحهای باستانی ممکن بود در این روش نادیده گرفته شوند.»
این پژوهش که با استقبال جامعه علمی روبرو شده روز دوشنبه در مجلهی معتبر «مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم» ایالات متحده منتشر شد.
بر اساس آنچه در مقاله ارائه شده برای معرفی این پژوهش آمده، «تحقیقات تسریعشده با هوش مصنوعی، امکان شناسایی ۳۰۳ نقش برجسته جدید را طی شش ماه کار میدانی فراهم کرده است.»
در میان اشکال جدید کشف شده، «نقشبرجستههای خطی غولپیکری» دیده میشود که «عمدتاً حیوانات وحشی را به تصویر میکشند.»
در این میان، اما «تپهنگارههای برجسته کوچک» با «طرحهایی مرتبط با فعالیتهای انسانی، از جمله اشکالی از انسانها و شترسانان اهلی» نیز به چشم میخورد.
برای کشف این ۳۰۳ تپهنگاره جدید، لازم بود تا تعداد زیادی تصویر از موقعیت جغرافیای منطقه که از بالا توسط هواپیما گرفته شده بود مورد تحلیل و ارزیابی قرار گیرد.
نتایج تحقیق نشاندهنده افزایش ۱۶ برابری نرخ کشف اشکال جدید به لطف هوش مصنوعی شرکت آیبیام است و نشان میدهد که این فناوری تا چه اندازه میتواند به کشفیات در حوزههایی مانند باستانشناسی سرعت ببخشد.
مقالهای از این تحقیق که در مجله علمی آمریکایی منتشر شده، یادآوری میکند که کشف ۴۳۰ تپهنگاره قبلی در نازکا تقریباً یک قرن زمان برده بود.
خطوط مشهور تپهنگاری شده در نازکا که قدمتی حدود دو هزار ساله دارند و در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیدهاند، شکلهای هندسی و طرحهایی از حیوانات را به تصویر میکشند که تنها از آسمان قابل مشاهده هستند.
معنای واقعی این نقشبرجستهها همچنان یک معما است: برخی از پژوهشگران از این نقوش به عنوان یک رصدخانه نجومی یاد میکنند، در حالی که برخی دیگر آن را نشانههایی از یک تقویم میدانند.