مدتها قبل از اینکه پژمان جمشیدی از دنیای فوتبال به عرصه هنرپیشگی پا بگذارد، بهمن فروتن اولین نفری بود که هم فوتبال را میفهمید و هم آلپاچینو را نقد میکرد؛ پیرمرد پرچنب و جوشی که با کلاه خاص خودش کنار زمین بالا و پائین میپرید، حالا 15 سال است که مربیگری نمیکند. خودش میگوید جریانی در کشور از او خوشش نمی آید و دوست ندارند فروتن را کنار نیمکت تیم رسمی ببیند. حالا بعد از حذف تیم ملی از جام ملتهای آسیا و خوابیدن تب جام، با او به گفتوگوی چند ساعته نشستیم.
او در گفتگو با جماران ماجرای جالبی را تعریف کرد و گفت: «یک روزی ما تیم را در شیراز از زمین بیرون کشیده بودیم که عادل فردوسیپور تلفنی با من صحبت کرد و گفت آقای فروتن، کار نادرستی انجام دادید. گفتم خیلی کارهای نادرست درستی وجود دارد. گفت مگر میشود کار نادرست، درست باشد؟ گفتم آری، همین انقلاب. رنگش زرد شد و قطع کرد. فردایش من در دکه روزنامه فروشی بودم -صبحها میرفتم آنجا روزنامهها را میخواندم، دکه رفیقم بود. دیدم که صدتا تلفن شد: سلام آقای فروتن... شما؟ گفتم منظورت چیست که من داخل یا بیرونم؟ خوب، بیرونم. گفت: میگویند که بهمن فروتن را گرفتهاند. روحانیای که در فدراسیون بود، دستور گرفتن من را صادر کرد. البته بعدها اتفاقا با او هم رفیق شدیم. در این قضیه حسن خمینی من را نجات داد؛ یک مصاحبه کرد و گفت قضیه پارادوکس انقلاب را راست گفته است؛ اما وقتی میآیند در خیابان، بانکها و لاستیکها را آتش میزنند کار نادرستی است. اصلا من جانم را مدیون حسن خمینیام. البته ارتباطی هم با او نداشت، یک دفعه آمد و این مصاحبه را کرد و اینها هم دست از سر ما برداشتند و گفتند فلان و فلان.»