قهر داوطلبان پسر با تحصیلات آکادمیک طی سال‌های اخیر به یکی از چالش‌های مهم نظام آموزش عالی تبدیل شده است.
به گزارش فرهیختگان، مولفه‌ایی که هم بر تعداد صندلی‌های خالی در دانشگاه‌ها افزوده و هم تلاش دانشگاه‌های مطرح را برای جذب دانشجو از طرق مختلف مانند برندفروشی و پذیرش در دوره‌های شهریه‌پرداز دوچندان کرده است.
عدم اقبال پسران برای ورود به دانشگاه به دلیل نگرانی از اشتغال بعد از فارغ‌التحصیلی موجب شده که بسیاری از آن‌ها آموختن مهارت و ایجاد کسب و کار را بر رفتن به دانشگاه ترجیح دهند.
تحصیلات دانشگاهی برای بسیاری از متولدان دهه‌های ۶۰ و ۷۰ تبدیل به تضمینی برای یافتن شغل نشد، از سویی دیگر نبود بازار کار متناسب با رشته‌های دانشگاهی، درآمد‌های پایین و انتظارات جامعه از مردان برای تأمین معیشت، منجر به ورود زودهنگام آن‌ها به بازار کار در رشته‌های درآمدزا شده است.
«وقتی شغل‌های آزاد و دلالی پردرآمد و معافیت‌های مالیاتی هست، چرا این همه سال عمرمون را صرف دانشگاه کنیم.» یا «خب دختران راهی جز درس خواندن ندارن، اما داستان پسر‌ها فرق می‌کنه» این‌ها حرف‌های تعداد زیادی از پسران دهه هشتادی است که امسال اعطای شرکت در کنکور را به لقایش بخشیده‌اند و در کنکور شرکت نکرده‌اند.
