«شاید وفاق بتواند این شرط لازم را مهیا کند، ولی ما میدانیم که این شرط کافی برای رسیدن به اهداف نیست. به خصوص ایشان مشخصا در رابطه با بحث تحریمها، FATF و یا حل و فصل مشکلات روابط ایران با کشورهای قدرتمند و بزرگ به خصوص در پرونده هستهای قول داده است که در آن بخشها هم این منویات و خواستهها را دنبال کند و به نتیجه برساند.»
فعال سیاسی اصلاحطلب، گفت: پزشکیان قبل از حضور در انتخابات و بعد از پیروزی هم بر وفاق ملی تاکید داشت. ایشان وفاق را در حوزه داخلی شرط توفیقات خود میداند که به نظر میرسد در ترکیب کابینه هم تلاش کردند با دادن سهم به رقبای خود و دیگر حوزهها مثل مجلس یا حوزههای فراقوهای، نظرات آنها را هم اعمال کنند تا بتوانند به وفاقی برسند که از نگاه ایشان شرط لازم برای موفقیت دولت است. شاید وفاق بتواند این شرط لازم را مهیا کند ولی ما میدانیم که این شرط کافی برای رسیدن به اهداف نیست.
به گزارش ایلنا، محمدجواد حقشناس فعال سیاسی اصلاحطلب و عضو هیات مدیره انجمن ایرانی روابط بینالملل در رابطه با نقش وفاق ملی در پیشبرد اهداف سیاست خارجی دولت چهاردهم، گفت: سیاست خارجی از مباحث و موضوعاتی است که یک کشور را نمایندگی میکند، فقط به دولت و وزارت خارجه یک کشور منتهی نمیشود. مجموعه تعاملات و مواضع، حتی سکوتها وعدم اعلام موضع یک کشور که در خصوص روابط با کشورهای دیگر یا اتفاقات بین المللی و جهانی صورت میگیرد را میتوان در حیطهی سیاست خارجی ارزیابی کرد.
وی ادامه داد: طبیعتاً ما نمیتوانیم تنها دستگاه وزارت خارجه را در رابطه با سیاست خارجی و روابطی که با کشورهای دیگر و سازمانهای بینالمللی صورت میگیرد، مسئول بدانیم. البته در سالهای اخیر شاهد رویکردهایی در حوزه منطقه و مداخلاتی توسط سایر نهادها و ارگانهایی بودیم که خیلی هم در روال مجلس پاسخگو نیستند و عملکرد خودشان را به شکل مستقل پیگیری میکردند. طبیعتاً این اقدامات تبعات خاص خودش را داشت و در این حوزه هم وزارت خارجه باید پاسخگو باشد در حالی که در برخی از حوزهها اطلاعی نداشت یا در حول وظایفش نبود که بتواند در آن خصوص تمشیت امور کند.
این فعال سیاسی در پاسخ به این پرسش که دستور کار وزرات خارجه دولت چهاردهم چه خواهد بود و چگونه به آن عمل خواهد کرد، گفت: آقای پزشکیان قبل از حضورشان در انتخابات و بعد از پیروزیشان، حتی در مراسم تنفیذ و تحلیف هم بر آن وفاق ملی تاکید داشتند. ایشان وفاق را در حوزه داخلی شرط توفیقات خود میداند که به نظر میرسد در ترکیب کابینه هم تلاش کردند با دادن سهم به رقبای خود و دیگر حوزهها مثل مجلس یا حوزههای فراقوهای، نظرات آنها را هم اعمال کنند تا بتوانند به وفاقی برسند که از نگاه ایشان شرط لازم برای موفقیت دولت خودش است.
شاید وفاق بتواند این شرط لازم را مهیا کند ولی ما میدانیم که این شرط کافی برای رسیدن به اهداف نیست. به خصوص ایشان مشخصا در رابطه با بحث تحریمها، FATF و یا حل و فصل مشکلات روابط ایران با کشورهای قدرتمند و بزرگ به خصوص در پرونده هستهای قول داده است که در آن بخشها هم این منویات و خواستهها را دنبال کند و به نتیجه برساند.
وی افزود: در گام اول ما شاهد هستیم که آقای پزشکیان با انتخاب آقای عراقچی برای وزارت خارجه و آقای ظریف به عنوان معاون راهبردی پیامی را به کسانی که به ایشان رای دادند و خواهان تغییر بودند، منتقل میکند. ایشان حضور ظریف در کابینه را نشان از یک عقلگرایی و بازگشت به مسیر تدبیر، گفتوگو و دفع چالشها میدانستند.
حضور آقای عراقچی به عنوان مقام ارشد مذاکرهکننده برجام در راس وزارت خارجه حکایت از این دارد که میخواهیم این پیام را به کشورهای طرف مذاکره و جامعه جهانی برسانیم که ایران میتواند آمادگی تعامل، گفتوگو و کاهش تنش با کشورها را داشته باشد و در مسیر مناسبتر و دقیقتری حرکت کند.
حقشناس با اشاره به سخنان اخیر رییسجمهور مبنی بر نیاز به سرمایهگذاریهای خارجی برای رسیدن به رشد اقتصادی ۸ درصدی و شرایط لازم برای تحقق این نیاز، عنوان کرد: یکی از مباحثی که میتواند کمک کند، ایجاد آرامش در داخل کشور است.
همچنین ایجاد قانونگرایی و تقویت نهادهای قانونی تا سرمایهگذاران خیالشان راحت باشد که اگر به مشکلی بر خوردند، رویکرد قانونی در کشور وجود دارد و میتوانند مشکلات خودشان را با دستگاه قضایی مطمئن و قابل اتکا در میان بگذارند. از طرف دیگر کنترل و کاهش رفتارهای گروههای خودسر و آتش به اختیاری که در تمام این سالها یکی از مشکلات کشور و از مباحث چالش برانگیز در حوزه سیاست خارجی بودند. من فکر میکنم تلاش دولت باید در این راستا قرار گیرد.
وی افزود: نوع چینش کابینه هم نشان میدهد، فضا را در اختیار جریانی قرار داده است که علیالقاعده باید پاسخگوی مسائل و مشکلات باشند، این روند میتواند به عنوان یک پشتوانه در حوزه سیاست خارجی قرار گیرد تا دیپلماتهای ما بتوانند در مذاکرات با خیال راحت عمل کنند و خیالشان راحت باشد که چالشی برای طرفهای مذاکرهکننده ایجاد نمیشود.
به هر حال در این صورت تمام کشور سعی میکند که در این مباحث دیپلماتها بتوانند با قدرت بیشتری مذاکره کنند و در توافقاتی که صورت میگیرد به طرف مقابل هم این اطمینان را بدهند که اگر سرمایهگذاری صورت گیرد، سرمایه آنها محترم شمرده خواهد شد و بازگشت سود سرمایه آنها تضمین میشود. در عین حال نیروهای خودسری هم حضور نخواهند داشت که روابط دو کشور را تحت الشعاع قرار دهند یا آسیبی به حوزههای مورد سرمایهگذاری وارد کنند.
این استاد دانشگاه در پاسخ به این پرسش که میزان مشارکت در انتخابات ایران بازتابی گسترده در افکار عمومی جامع بین الملل داشت و پزشکیان وعده جلب رضایت کسانی را داده است که در انتخابات شرکت نکردند، راهکار دولت برای افزایش حضور مردم در صحنه سیاسی ایران چیست، گفت: نباید اهدافی که دولت و قوه مجریه دنبال میکنند، فقط جلب رضایت کسانی باشد که در انتخابات شرکت کردند یا آن اقلیتی که در انتخاب شرکت کردند ولی به رقیب ایشان رای دادند.
متاسفانه در سالهای اخیر این جریان اقلیت پر سر و صدا همیشه تلاش کرده است که منافع کشور یعنی منافع ۸۰ میلیون آحاد جامعه را گروگان گیرد و در رابطه با آن حوزه دیدگاههای خودش را مطرح کند. آنها مدعی هستند که آنچه میگویند، خواستههای ملی است و سعی دارند، روند اجرایی کشور را مطابق با خواستههای خودشان پیش ببرند؛ به هر صورت باید این روند متوقف شود.
وی بیان کرد: در مورد کسانی که در انتخابات شرکت نکردند، دولت باید خودش را نماینده آنها و حامی منافع و حقوق تمام ۸۰ میلیون نفر بداند. باید بپذیریم چه آنهایی که در انتخابات شرکت کردند و به پزشکیان رای دادند و چه آنهایی که در انتخابات حضور نداشتند، آحاد جامعه هستند. این مردم دارای حق در منافع عمومی و اختصاصی هستند و دولت، دولت گروه خاص نیست. پزشکیان تنها رئیس جمهور کسانی که به او رای دادند نیست و با همهی جامعه یعنی هشتاد و چند میلیون ایرانی نسبت مستقیم دارد.
حقشناس خاطرنشان کرد: این دولت میتواند در خلال چهار سالی که سر کار است با کاهش تنش از یک طرف و ایجاد آرامش در داخل کشور از طرفی دیگر، اعتماد عمومی و همینطور سرمایه اجتماعی خود را افزایش دهد. آرام آرام نه تنها کسانی که رای دادند، اعلام رضایت میکنند بلکه آنهایی هم که رای ندادند متوجه میشوند که این دولت به منافع و خواستههای آنها نیز توجه خواهد کرد تا از این بابت بتوانند دولت را همراهی کنند.