روزنامه کیهان در مطلبی سخنان پزشکیان را موجب سوء استفاده رسانه های معاند دانست.
این روزنامه نوشت: اظهارات نادرست و نسجیده آقای پزشکیان در مجلس موجب سوءاستفاده رسانه‌های معاند بیگانه شد.
پزشکیان در سخنان خود در مجلس، روال متعارف مشورت رؤسای جمهور با رهبر انقلاب پس از چیدن کابینه را به نحوی روایت کرد که گویا یکایک اعضای کابینه با نظر رهبر انقلاب چیده شده است و حال آن که فهرست کابینه پیشنهادی عموماً نظر شورای مشورتی موسوم به شورای راهبری کابینه چهاردهم و نهایتاً انتخاب خود رئیس‌جمهور بوده است.
در این میان بی‌دقتی و روایت ناقص و نادرست آقای پزشکیان موجب سوءاستفاده رسانه‌های معاند شد چنان که یورونیوز نوشت: آیا رئیس‌جمهوری ایران، تدارکاتچی است؟ سخنان پزشکیان مبنی بر هماهنگی کامل کابینه با رهبر ایران، با انتقادهایی همراه شد. با این سخنان که برای اولین‌بار یک رئیس‌جمهور از هماهنگی کامل کابینه با رهبر ایران خبر می‌داد، شماری از فعالان سیاسی در شبکه‌های اجتماعی نوشتند که پزشکیان با این سخنان به صراحت نشان داد که نقش «تدارکاتچی» را پذیرفته است.
صدای آمریکا هم مدعی شد: مسعود پزشکیان که پیش‌تر هم گفته بود مجری دستورات رهبری است، در مجلس شورای اسلامی گفت که همه وزرای پیشنهادی را با او هماهنگ کرده و تنها زن حاضر در کابینه هم انتخاب رهبر جمهوری اسلامی بوده است.
شبکه صهیونیستی اینترنشنال هم عنوان کرد: «مسعود پزشکیان در جلسه مجلس برای بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی گفت: «خود رهبری گفت وزیر پیشنهادی ارشاد و خانم فرزانه صادق برای وزارت بیایند. من را وادار می‌کنید حرف‌هایی را بزنم که نباید بزنم.» در واقع، دولت چهاردهم، کابینه رهبری در لفافه اصلاح‌گری است.
اگرچه در فراکسیون «انقلاب اسلامی» مجلس چهار وزیر پیشنهادی شامل احمد میدری، عبدالناصر همتی، محمدرضا ظفرقندی و رضا صالحی امیری حدنصاب را نیاورده بودند، اما دولت پزشکیان بعد از ۲۶ سال مشابه دولت اول محمد خاتمی توانست از سد رأی اعتماد مجلس بگذرد. البته عامل اصلی هماهنگی کامل پزشکیان با رهبری بود.
درخصوص وزیر ارشاد، اصرار رهبری تا جایی بوده که شخصاً با عباس صالحی تماس گرفت و در پی آن او مخالفتش با وزیر شدن را پس گرفت. در مورد فرزانه صادق مالواجرد، وزیر راه و مسکن نیز که تنها وزیر زن است، توصیه خامنه‌ای در کار بوده است.
[برخلاف ادعای اینترنشنال، وزیر راه و شهرسازی انتخاب خود آقای پزشکیان بوده و درباره وزیر ارشاد پیشنهادی هم چون آقای عباس صالحی نماینده رهبری در روزنامه اطلاعات بوده، بنابراین پزشکیان بعد از انتخاب صالحی صرفاً از رهبری در این‌باره اجازه گرفته است].
به این ترتیب، کابینه چهاردهم دولت رهبری است و پزشکیان با پذیرش رضایتمندشان تدارکاتچی، تنزل قوه مجریه به معاونت اجرائی ولی‌فقیه را پذیرفته است.
وب‌سایت بی‌بی‌سی هم در تحلیل مشابهی نوشت: «برای اولین‌بار یک رئیس‌جمهور از هماهنگی کامل کابینه‌اش با رهبر ایران خبر داد. مسعود پزشکیان در سخنرانی خود اندکی پیش از رأی‌گیری، مجلس را در وضعیتی گذاشت که اگر به وزرای پیشنهادی او رأی ندهند، در تقابل با رهبر ایران قرار خواهند گرفت.
تمام وزرای مسعود پزشکیان در حالی رأی آوردند که بسیاری از نمایندگان از درخواست‌ها برای رأی اعتماد به تمام کابینه به‌شدت انتقاد کرده بودند. برخی از نمایندگان هم در اینکه تمام نامزدها مورد تأیید رهبر ایران و نهادهای امنیتی بودند ابراز تردید کرده بودند.
مسعود پزشکیان اما با نام بردن از وزرا، از هماهنگی کامل با آیت‌الله خامنه‌ای و همچنین تایید وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه خبر داده بود. سخنان آقای پزشکیان درباره شکل هماهنگی و مشورت با رهبر ایران، چنان بی‌پرده بود که جای ابهامی باقی نمی‌گذاشت. روایت بی‌سابقه از اعمال‌نظر رهبر ایران در فهرست وزرا، برای آقای پزشکیان به معنای حمایت رهبر ایران از دولت اوست و برای آیت‌الله خامنه‌ای به معنای مسئولیت کامل در تشکیل این دولت».
فضاسازی رسانه‌های معاند با استفاده از اظهارات نادرست آقای پزشکیان در حالی است که در ادوار مختلف، وزرای همه دولت‌ها به انتخاب و سلیقه خود رؤسای‌جمهور تعیین شده‌اند و صرفاً در نهائی کردن سه وزیر خارجه، دفاع و اطلاعات با توجه به حساسیت فعالیت‌های آن‌ها و نسبت‌شان با مسئولیت‌های دفاعی و امنیتی رهبر انقلاب، به ایشان هماهنگ می‌شده است. حتی در این‌جا هم پیشنهاد گزینه‌ها با خود رؤسای‌جمهور بوده و رهبر انقلاب مشورت داده‌اند.
یادآور می‌شود پزشکیان در روز اول معرفی کابینه به مجلس گفته بود: «من بلد نیستم زیاد حرف بزنم، چیزهایی هم که باید از روی کاغذ بخوانم بدتر خراب می‌کنم… از وزرا دفاع نمی‌کنم، چون آن‌ها بلد هستند از خودشان دفاع کنند. وزرا را که همه بلدند، من برم بشینم».
او بعداً هم مشابه این حرف را گفت و به نظر می‌رسد همین نقیصه بزرگ، موجب بی‌دقتی در سخنان روز چهارشنبه در مجلس شده است. در هر صورت درست این بود که رئیس‌جمهور شفاهاً یا مکتوب از توانایی وزرای پیشنهادی خود دفاع کند، نه این که ضعف مفرط در این‌باره را با نسبت دادن انتخاب‌های خود به رهبری جبران کند!
